خلاصه کتاب فرزل های فراموشکار ( نویسنده ان بن ویل )

آیا تا حالا شده حس کنید یه چیزی تو زندگی مدرن گم شده، یه مهارت ساده، یه حس واقعی که زیر بار سرعت و تکنولوژی جا مونده؟ کتاب فرزل های فراموشکار (The Forgotten Skills of Being Human) اثر ان بن ویل دقیقاً انگشت می ذاره روی همین حس و از ما می خواد دوباره به خودمون و توانایی های بنیادین مون وصل بشیم. این کتاب یه جورایی مثل یه دوست قدیمی میاد و یادمون میندازه چه چیزهای باارزشی رو توی شلوغی های روزمره از یاد بردیم.

امروز همه ما غرق در دنیای پر زرق و برق تکنولوژی هستیم، از صبح که بیدار میشیم تا شب که سرمون رو روی بالشت میذاریم، صفحه های نمایشگر و نوتیفیکیشن ها رهایمان نمی کنند. شاید کمتر به این فکر کنیم که این زندگی چقدر ما رو از مهارت های اولیه و ضروری انسانی دور کرده. مثلاً آخرین باری که با تمرکز کامل به یک منظره خیره شدیم، یا با دست هامون چیزی ساختیم، یا واقعاً به حرفای کسی از ته دل گوش دادیم کی بوده؟ ان بن ویل تو این کتاب یه تلنگر جدی میزنه و ازمون می خواد یه قدم وایسیم، نفس عمیق بکشیم و به یاد بیاریم که چقدر توانایی های ذاتی و قشنگ داریم که زیر غبار روزمرگی پنهان شدن. اون به ما نشون میده که زندگی واقعی، یعنی همون چیزی که روحمون رو سیراب می کنه، چقدر ساده تر و دم دست تر از چیزیه که فکر می کنیم. این خلاصه قراره مثل یه نقشه راه، اصلی ترین ایده ها و پیام های کلیدی این کتاب رو براتون روشن کنه تا شاید شما هم وسوسه بشید که دوباره به خودتون، به طبیعت و به آدمای اطرافتون نزدیک تر بشید.

درباره نویسنده: ان بن ویل، صدایی از قلب سادگی

ان بن ویل یه نویسنده و محققه که سال هاست خودش رو وقف موضوعات مربوط به زندگی آگاهانه، سادگی و بازگشت به ریشه های انسانی کرده. اون با یه نگاه دقیق و دلسوزانه به انسان امروز، سعی می کنه نشون بده که چطور تو این هیاهو و سرعت، از خودمون و توانایی های اصلی مون فاصله گرفتیم. بن ویل یه جورایی مثل یه مربی دلسوز عمل می کنه که با زبانی ساده و در عین حال عمیق، ما رو دعوت به خودشناسی و بازکشف ارزش های از دست رفته می کنه. تخصصش تو این حوزه، ناشی از تجربه های شخصی و مطالعات عمیقی هست که داشته و همین باعث شده کتاب هاش مثل فرزل های فراموشکار اینقدر به دل آدم بشینه و تأثیرگذار باشه. اون فقط نظریه پردازی نمی کنه، بلکه راهکارهای عملی و قابل اجرا هم ارائه میده که بتونیم تو زندگی مون پیاده کنیم.

چرا فرزل های فراموشکار اینقدر حرف برای گفتن داره؟ پیام اصلی کتاب

خب، بریم سراغ اینکه اصلاً چرا این کتاب فرزل های فراموشکار ان بن ویل، اینقدر مهمه و باید بهش توجه کنیم. ببینید، هدف اصلی بن ویل اینه که ما رو به چالش بکشه، اونم نه فقط با چند تا سؤال فلسفی سخت و پیچیده، بلکه با یه دعوت ساده: بیایید دوباره یاد بگیریم چطور انسان باشیم! اون میگه ما تو این دنیای مدرن که همه چی سریع و دیجیتاله، یه سری فرزل یا همون مهارت های بنیادی رو فراموش کردیم. مثلاً مهارت اینکه چطور واقعاً حضور داشته باشیم، چطور یه ارتباط درست و حسابی با آدمای دیگه برقرار کنیم، چطور زندگی رو ساده بگیریم و از چیزهای کوچیک لذت ببریم.

بن ویل تاکید می کنه که این فرزل ها فقط مهارت های دستی یا تکنیکی نیستن. اینا بیشتر به حضور ذهن، تأمل، خلاقیت و اون حس نابی که وقتی با دست هامون کاری انجام میدیم، برمی گرده. اون معتقده که ما با این فراموشی ها، یه تیکه از وجود خودمون رو گم کردیم و اگه بتونیم این مهارت ها رو دوباره پیدا کنیم، زندگی مون خیلی پرمعناتر و شیرین تر میشه. انگار که یه چیز باارزش رو از زیر خروارها اطلاعات و مشغله بیرون می کشیم و دوباره بهش زندگی میبخشیم.

بن ویل می نویسد: ما در حال فراموش کردن مهارت های اصلی انسان بودن هستیم، نه آن هایی که در دانشگاه می آموزیم، بلکه آن هایی که روح ما را تغذیه می کنند.

بیدار شدن: یه زنگ خطر برای فراموشی مهارت ها

تو بخش اول کتاب، ان بن ویل یه جورایی زنگ خطر رو به صدا درمیاره و از ما می خواد که از خواب غفلت بیدار بشیم. اون توضیح میده که چطور ما انسان ها، ناخودآگاه و یواش یواش، از مهارت های بنیادینمون دور شدیم. انگار که یه رودخونه آروم رو ول کردیم و افتادیم تو یه آبشار پرسرعت که هر لحظه داره ما رو با خودش می بره. تکنولوژی، سرعت زیاد زندگی، حجم انبوه اطلاعات، و همین تمایل به مصرف گرایی، همه و همه دست به دست هم دادن تا ما رو از اون کارهای ساده ای که قبلاً بهمون آرامش و حس رضایت می داد، جدا کنن. بن ویل میگه اول باید این خلأ رو بشناسیم و قبول کنیم که یه جای کار می لنگه. باید به خودمون فرصت بدیم تا متوجه بشیم چه چیزایی رو از دست دادیم و دلمون برای چی تنگ شده. این شناخت، اولین و مهم ترین قدم برای شروع دوباره و بازیابی اون مهارت های از یاد رفته ست. بدون این بیداری، هیچ تلاشی برای تغییر، از ریشه شکل نمی گیره.

مهارت های درونی: غواصی تو اعماق وجود خودمون

حالا که بیدار شدیم و فهمیدیم یه چیزایی تو زندگی مون کمه، وقتشه که بریم سراغ مهارت های درونی. این بخش از کتاب فرزل های فراموشکار حسابی روی آرامش درونی و خودآگاهی مانور میده. بن ویل به ما یادآوری می کنه که چقدر مهمه گاهی از این شلوغی بیرون بیایم و فقط با خودمون باشیم.

تأمل و مراقبه: بازگشت به آرامش درونی

حتماً برای شما هم پیش اومده که ذهنتون پر از هزار تا فکر و نگرانی باشه. بن ویل میگه تأمل و مراقبه، یه راهکار عالیه برای اینکه این شلوغی رو آروم کنیم. لازم نیست حتماً ساعت ها توی یه جای خاص بشینیم و چشمامون رو ببندیم. همین که چند دقیقه نفس عمیق بکشیم، به صدای محیط گوش بدیم، یا فقط به یه نقطه خیره بشیم، میتونه یه جور مراقبه باشه. هدف اینه که به لحظه حال برگردیم و از افکار گذشته و آینده رها بشیم. اینجوری یه حس آرامش عمیق پیدا می کنیم و بهتر می تونیم خودمون رو بشناسیم.

نوشتن: قدرت بازتاب افکار و احساسات

یه مهارت فراموش شده دیگه، نوشتن هست. نه نوشتن مقاله یا کتاب، بلکه نوشتن برای خودمون. یه دفترچه خاطرات یا حتی یادداشت های روزانه می تونه یه ابزار قدرتمند برای بازتاب افکار و احساسات ما باشه. وقتی می نویسیم، انگار داریم با خودمون حرف می زنیم، مشکلات رو از ذهنمون میریزیم روی کاغذ و یه جورایی سبک میشیم. این کار کمک می کنه تا بهتر بتونیم تصمیم بگیریم، احساساتمون رو مدیریت کنیم و حتی خلاقیتمون رو بیشتر کنیم.

بازیابی کنجکاوی و حس شگفتی

یادش بخیر دوران بچگی! چقدر کنجکاو بودیم و از دیدن هر چیز جدیدی شگفت زده میشدیم. ان بن ویل میگه ما بزرگ ترها این حس رو از دست دادیم. دیگه کمتر به جزئیات توجه می کنیم و کمتر کنجکاویم که دنیا چطور کار می کنه. اون از ما می خواد که دوباره این حس شگفتی رو تو خودمون بیدار کنیم. مثلاً به یه برگ درخت با دقت نگاه کنیم، به حرکت ابرا توی آسمون توجه کنیم، یا یه چیز جدید رو امتحان کنیم که تا حالا انجام ندادیم. این کار باعث میشه دنیا برامون رنگ و بوی تازه ای بگیره.

مهارت های بیرونی: دوباره وصل شدن به دنیا و طبیعت

بعد از اینکه به درون خودمون سر زدیم، ان بن ویل تو این بخش از کتاب ما رو دعوت می کنه که دوباره به دنیای بیرون و طبیعت وصل بشیم. این مهارت ها بیشتر جنبه عملی دارن و به ما کمک می کنن تا از حالت منفعل بودن بیرون بیایم و با محیط اطرافمون تعامل کنیم.

کار با دست ها: ارزش ساختن و تعمیر کردن

تو دنیای امروز که همه چی رو آماده می خریم و اگه خراب شد میندازیم دور، ارزش کار کردن با دست ها خیلی کم شده. ان بن ویل میگه یه حس رضایت عجیبی تو ساختن یا تعمیر کردن چیزی با دست های خودمون هست. مثلاً یه میز رو رنگ کنیم، یه گلدون بسازیم، یا حتی لباس پاره ای رو بدوزیم. این کارها نه تنها باعث میشه خلاقیتمون شکوفا بشه، بلکه یه حس عمیق از توانمندی و خودکفایی بهمون میده که هیچ خریدنی نمیتونه جاش رو بگیره. این حس من خودم ساختم یا من خودم درستش کردم، خودش یه دنیاییه!

مشاهده دقیق: توجه به جزئیات جهان طبیعی

چقدر شده که از کنار یه باغچه یا یه درخت رد بشیم و بدون هیچ توجهی بریم؟ مهارت مشاهده دقیق یعنی اینکه به جزئیات اطرافمون توجه کنیم. به رنگ یه گل، به حرکت یه پرنده، به صدای باد تو درختا. این مهارت کمک می کنه که از زندگی روزمره و سرعتش فاصله بگیریم و لحظه ای رو تو سکوت و آرامش طبیعت بگذرونیم. اینجوری حواسمون رو قوی تر می کنیم و از زیبایی هایی که همیشه جلوی چشممون بودن ولی ندیدیم، لذت می بریم.

باغبانی و ارتباط با خاک و گیاهان

باغبانی، یکی از اون مهارت های فوق العاده ایه که می تونه ما رو دوباره به طبیعت وصل کنه. وقتی دستمون میره تو خاک، بوی خاک رو حس می کنیم، یه دونه کوچیک رو می کاریم و هر روز رشدش رو می بینیم، یه حس زندگی و امید تو وجودمون شکوفا میشه. لازم نیست یه باغ بزرگ داشته باشیم، حتی یه گلدون کوچیک کنار پنجره هم میتونه این حس رو بهمون بده. باغبانی صبر رو بهمون یاد میده و نشونمون میده که چطور یه چیز کوچیک می تونه با مراقبت ما بزرگ بشه و ثمر بده.

پیاده روی آگاهانه و ارتباط با فضا

پیاده روی آگاهانه با یه پیاده روی معمولی که هدفش رسیدن از نقطه الف به ب هست، فرق داره. تو پیاده روی آگاهانه، هدف فقط راه رفتن نیست، بلکه حس کردن فضا، توجه به قدم هامون، به صدای اطراف، به نور خورشید و هوایی که تنفس می کنیم، هست. ان بن ویل میگه اینجوری می تونیم با محیط اطرافمون یه ارتباط عمیق تر برقرار کنیم و از همون مسیری که همیشه ازش رد میشدیم، لذت های جدیدی ببریم. انگار چشمامون رو باز می کنیم و دنیا رو جور دیگه ای می بینیم.

مهارت های اجتماعی: هنر بودن با آدم ها

بعد از اینکه با خودمون و طبیعت ارتباط برقرار کردیم، نوبت میرسه به مهارت های اجتماعی. تو این بخش، ان بن ویل روی اهمیت ارتباطات واقعی با آدمای دیگه و ساختن یه جامعه پویا تاکید می کنه. تو دنیای امروز که همه چی شده ارتباط مجازی و پیامک، این مهارت ها واقعاً فراموش شدن.

گوش دادن فعال: هنر شنیدن واقعی دیگران

حتماً برای شما هم پیش اومده که با کسی حرف بزنید ولی حس کنید اون اصلاً به حرفای شما گوش نمیده، فقط منتظره که شما تموم کنید تا نوبت خودش بشه حرف بزنه. ان بن ویل میگه گوش دادن فعال، یه هنر بزرگه. یعنی اینکه با تمام وجود به حرفای طرف مقابل گوش بدیم، سعی کنیم احساساتش رو درک کنیم، سوال بپرسیم و واقعاً حضور داشته باشیم. اینجوری نه تنها ارتباطاتمون عمیق تر میشه، بلکه می تونیم همدیگه رو بهتر بفهمیم و حمایت کنیم.

داستان گویی و حفظ سنت ها

زمان های قدیم، مردم دور هم جمع میشدن و داستان تعریف می کردن. داستان ها نه تنها سرگرم کننده بودن، بلکه ارزش ها، فرهنگ و سنت ها رو از نسلی به نسل دیگه منتقل می کردن. تو این دوره زمونه، داستان گویی هم یه جورایی فراموش شده. ان بن ویل میگه باید دوباره این مهارت رو زنده کنیم. تعریف کردن داستان از تجربه های خودمون، از گذشته مون، یا حتی قصه های قدیمی، می تونه ارتباط بین آدم ها رو قوی تر کنه و حس تعلق رو تو یه جامعه افزایش بده.

تقویت همدلی و شفقت

همدلی یعنی اینکه بتونیم خودمون رو جای طرف مقابل بذاریم و احساساتش رو درک کنیم. شفقت هم یعنی اینکه دلمون برای سختی های دیگران بسوزه و بخوایم کمکشون کنیم. این دو تا ویژگی، ستون های اصلی یه جامعه سالمن. بن ویل تاکید می کنه که باید تو خودمون این حس ها رو تقویت کنیم. با دیدن درد دیگران، فقط نباید از کنارش رد بشیم، بلکه باید سعی کنیم بفهمیم چی بهشون میگذره و اگه تونستیم، دستی به یاریشون دراز کنیم.

ساختن جامعه و ارتباطات عمیق تر

ما موجودات اجتماعی هستیم و به ارتباط با بقیه نیاز داریم. اما تو دنیای امروز، خیلی از ما تنها شدیم و ارتباطاتمون سطحی شده. ان بن ویل از ما می خواد که فعالانه برای ساختن یه جامعه کوچک تر و قوی تر تلاش کنیم. مثلاً با همسایه هامون حرف بزنیم، تو فعالیت های محلی شرکت کنیم، یا گروهی رو تشکیل بدیم که علایق مشترک داریم. این کارها باعث میشه حس تنهایی کمتر بشه و جای خودش رو به حس حمایت و تعلق بده.

چطور این مهارت های فراموش شده رو دوباره پس بگیریم؟

خب، حالا که فهمیدیم مهارت های فراموش شده چی هستن و چقدر مهمن، سوال اینه که چطور می تونیم اینا رو دوباره تو زندگی مون پس بگیریم؟ ان بن ویل یه سری راهکار عملی و گام های کوچیک رو پیشنهاد میده که واقعاً میشه ازشون شروع کرد.

گام های کوچیک برای شروع

لازم نیست یهو کل زندگیمون رو زیر و رو کنیم. تغییرات بزرگ معمولاً با گام های کوچیک شروع میشن. مثلاً اگه می خواید باغبانی کنید، اول با یه گلدون کوچیک شروع کنید. اگه می خواید بیشتر تأمل کنید، روزی دو دقیقه به سکوت گوش بدید. این گام های کوچیک، فشار رو از روی دوشتون برمی داره و باعث میشه که به جای دلسرد شدن، هر روز انگیزه بیشتری برای ادامه داشته باشید. یادتون باشه، رهرو آن نیست که گه تند و گه آهسته رود، رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود.

اهمیت صبر و مداومت در تمرین مهارت ها

هیچ مهارتی یک شبه به دست نمیاد. برای یادگیری دوباره این فرزل ها هم به صبر و مداومت نیاز داریم. ممکنه اولش سخت باشه، ممکنه اشتباه کنیم، اما مهم اینه که دست از تلاش برنداریم. بن ویل میگه باید به خودمون فرصت بدیم که رشد کنیم و نباید از شکست های کوچیک ناامید بشیم. هر روز یه کم بهتر شدن، خودش یه پیروزیه.

پذیرش نقص و لذت بردن از فرایند

ما عادت کردیم همه چیز رو کامل و بی نقص انجام بدیم. اما بن ویل میگه باید نقص ها رو هم بپذیریم. وقتی با دست هامون چیزی می سازیم، ممکنه اولش اونقدر که می خوایم خوب از آب درنیاد. اما مهم اینه که از خود فرایند لذت ببریم. از اون حس خلق کردن، از اون حس تلاش کردن. لازم نیست همه چیز عالی باشه تا ما ازش راضی باشیم. همین که داریم سعی می کنیم دوباره به اون انسان اصیل درونمون وصل بشیم، خودش بزرگترین دستاورده.

چند تا نقل قول که حسابی به فکر فرو می بره

کتاب فرزل های فراموشکار پر از جملات عمیق و تأثیرگذاره که قلب آدم رو لمس می کنه. اینجا چند تا از اون ها رو با هم می خونیم:

مهم نیست چقدر سریع می دویم، اگر نمی دانیم به کجا می رویم، تمام سرعت ما بیهوده است.

این جمله خیلی خوب نشون میده که چقدر تو زندگی امروز، سرعت و کار زیاد برامون مهم شده، ولی غافل میشیم که اصلاً هدفمون چیه و این همه تلاش برای چیست.

شادی واقعی در داشتن بیشتر نیست، بلکه در تجربه عمیق تر چیزهای کمتری است.

این نقل قول، کلید مفهوم سادگی گراییه. یعنی به جای اینکه دنبال انباشت چیزها باشیم، باید یاد بگیریم از همون چیزای کمی که داریم، با تمام وجودمون لذت ببریم.

ما بیش از آنکه به دستاوردهای بزرگ نیاز داشته باشیم، به لحظه های کوچک آرامش و ارتباط واقعی محتاجیم.

این جمله بهمون یادآوری می کنه که اون چیزایی که واقعاً تو زندگی آرامش بهمون میدن، حتماً چیزای عجیب و غریب نیستن؛ شاید یه چای ساده با یه دوست، یا یه پیاده روی تو سکوت باشه.

این درس ها رو چطور تو زندگی روزمره به کار ببندیم؟

حالا که با اصلی ترین ایده های فرزل های فراموشکار آشنا شدیم، وقتشه ببینیم چطور می تونیم این درس ها رو تو زندگی شلوغ امروزمون پیاده کنیم. ان بن ویل فقط حرف نمی زنه، بلکه راهکارهای عملی و ملموس ارائه میده:

* یه زمان سکوت برای خودتون تعیین کنید: هر روز حتی اگه فقط ۱۰ دقیقه باشه، موبایل رو کنار بذارید، تلویزیون رو خاموش کنید و تو سکوت مطلق بشینید. به صدای نفس هاتون گوش بدید، به محیط اطرافتون توجه کنید. این کار یه جور تأمل کوچیکه که آرامش عمیقی بهتون میده.
* چیزی با دست هاتون بسازید یا تعمیر کنید: یه وسیله کوچیک چوبی بسازید، یه گل بدوزید، یا حتی غذای جدیدی رو از صفر بپزید. این کار حس توانمندی و رضایت خاصی بهتون میده.
* به یه گلدون یا باغچه کوچک رسیدگی کنید: حتی اگه تو آپارتمان زندگی می کنید، می تونید چند تا گلدون داشته باشید. آب دادن به گیاه، دیدن رشدش، یه جورایی شما رو به جریان زندگی و طبیعت وصل می کنه.
* تمرین گوش دادن فعال: دفعه بعدی که با کسی حرف می زنید، سعی کنید تمام تمرکزتون رو روی حرفای اون بذارید. سوال بپرسید، سعی کنید احساساتش رو درک کنید و بدون قضاوت گوش بدید.
* یه پیاده روی آگاهانه داشته باشید: به جای اینکه هدفمند و عجله ای راه برید، گاهی اوقات بدون مقصد خاصی قدم بزنید. به آسمون نگاه کنید، به درخت ها، به آدمایی که از کنارتون رد میشن. جزئیات رو ببینید.
* یه دفترچه یادداشت برای خودتون داشته باشید: هر شب قبل از خواب، چند خطی از اتفاقات روز، احساساتتون، یا فکرهاتون بنویسید. این کار بهتون کمک می کنه تا شفاف تر فکر کنید و خودتون رو بهتر بشناسید.

این ها فقط چند تا مثال ساده ان. مهم اینه که با چیزای کوچیک شروع کنیم و نترسیم. هر قدم کوچیکی که برمی داریم، ما رو به اون فرزل های فراموشکار نزدیک تر می کنه.

نظر نهایی: چرا فرزل های فراموشکار رو باید خوند؟

کتاب فرزل های فراموشکار ان بن ویل، یه جورایی یه نسیم خنک تو روزای گرم و پر دغدغه زندگی مدرنه. این کتاب به ما یادآوری می کنه که انسان بودن فقط به داشتن مدرک بالا یا پول زیاد نیست، بلکه به اون توانایی های ذاتی و ساده ای برمی گرده که نسل به نسل تو وجود ما بوده. نقاط قوت این کتاب تو نگارش شیوا و روونش هست که هر کسی رو به خودش جذب می کنه، ایده های عمیق و پرمعنایی که به ریشه های وجودی ما دست میزنن، و از همه مهمتر، رویکرد عملی و کاربردی که به ما نشون میده چطور می تونیم قدم به قدم این مهارت ها رو تو زندگی مون زنده کنیم.

بن ویل صرفاً از مشکلات زندگی امروز حرف نمی زنه، بلکه راه حل ارائه میده. اون به ما امید میده که می تونیم از این شلوغی و سردرگمی بیرون بیایم و دوباره به آرامش درونی و ارتباطات واقعی دست پیدا کنیم. تأثیر کلی این کتاب روی خواننده، یه جور بیداریه، یه تلنگر که باعث میشه جور دیگه ای به زندگی و خودمون نگاه کنیم. این کتاب یه دعوت به سادگی، به اصالت و به بازگشت به خود واقعیه ماست. پس اگه حس می کنید تو این دنیای پرهیاهو، یه چیزی گم کردید، فرزل های فراموشکار دقیقاً همون چیزیه که ممکنه بهش نیاز داشته باشید.

یه حرف آخر: بیایید دوباره انسان باشیم!

در آخر، خلاصه کتاب فرزل های فراموشکار ( نویسنده ان بن ویل ) فقط یه مرور از یه کتاب نیست، بلکه یه دعوت دوستانه و صمیمانه است برای اینکه یه توقف کنیم. یه لحظه مکث کنیم و به خودمون و دور و برمون نگاه کنیم. ان بن ویل با این کتاب، یه نقشه گنج بهمون میده، گنجی که زیر خروارها مشغله و شلوغی پنهان شده: گنج مهارت های فراموش شده انسان بودن. مهارت هایی که اگه دوباره پیداشون کنیم، نه تنها زندگی خودمون رو پربارتر و لذت بخش تر می کنیم، بلکه می تونیم تأثیر مثبتی روی آدمای اطرافمون و جامعه ای که توش زندگی می کنیم هم بذاریم. پس بیایید از همین امروز، یه قدم کوچیک برداریم. یه مهارت فراموش شده رو انتخاب کنیم و سعی کنیم دوباره زندهش کنیم. شاید یه پیاده روی آگاهانه، شاید گوش دادن واقعی به حرفای یه دوست، یا شاید حتی یه لبخند ساده به یه غریبه. یادتون باشه، این مهارت ها منتظرن تا دوباره پیداشون کنیم و به زندگیمون رنگ و بویی تازه ببخشیم. بیایید دوباره فرزل های فراموشکار رو به یاد بیاریم و دوباره، با تمام وجود، انسان باشیم!