موسی از شهری برآمد که در آن کودکان را می کشتند

اذْهَبْ اِلَی فِرْعَوْنَ اِنَّهُ طَغَی قَالَ رَبّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَیَسّرْ لِی اَمْرِی وَاحْلُلْ عُقْدَهً مِنْ لِسَانِی یَفْقَهُوا قَوْلِی(طه 24-28)
*
*
*
اینک به سوی فرعون برو، که او طغیان کرده است.(موسی) گفت: «پروردگارا! سینه ام را گشاده کن؛و کارم را برایم آسان گردان!و گره از زبانم بگشای؛تا سخنان مرا بفهمند!
*
*
*
سوی فرعون رو زیراکه آن مرد/مغرور شد و به طغیان سربرآورد/
موسی پی فرمانبری گفت ای خدایم/بگشای در این ره دلم را از برایم/
پروردگارم! کار مرا سهل بنمای/در وقت گفتن از زبانم عقده بگشای/
گویا کن تا قوم دریابد بیانم/ بهرم وزیری نصب کن از دودمانم