وقت برخورد با لجن پراکنی در انتخابات

فرآیند زودهنگام انتخاب نهمین رییس جمهور کشور، شرایطی را فراهم کرده است که فرازونشیب های انتخاباتی نیز زودتر از موعد اعلامی آغاز شده، شاهد انتقادات تندوتیز و مشاجرات حزبی باشیم تا حدی که تخریب رقبا از گعده های دوستانه و جلسات غیررسمی به شبکه های اجتماعی و مردم رسیده است

به گزارش لیجار، به نقل از جام جم، انتخابات عرصه رقابت میان کاندیداها و هواداران نامزدها با یکدیگر است تا جریان های سیاسی ازطریق تبلیغات، ازفرصت مناسبی برای معرفی خودو برنامه های شان برخوردار باشند و آرای مردمی راکسب کنند.

فرآیند زودهنگام انتخاب نهمین رییس جمهور کشور، شرایطی را فراهم کرده است که فرازونشیب های انتخاباتی نیز زودتر از موعد اعلامی آغاز شده، شاهد انتقادات تندوتیز و مشاجرات حزبی باشیم تا حدی که تخریب رقبا از گعده های دوستانه و جلسات غیررسمی به شبکه های اجتماعی و مردم رسیده است، البته در بزنگاه های انتخاباتی و زدوخوردهای تبلیغاتی برای حذف رقبا همواره توصیه کنندگانی برای یادآوری رعایت مسایل اخلاقی و وحدت جامعه بودند. رهبر معظم انقلاب این بار نیز مثل همیشه نامزدهای حاضر در عرصه انتخابات ریاست جمهوری را مورد خطاب قرار داده و خاطرنشان کردند: «در این حرکت عظیمی که انجام می گیرد و در رقابت های پیش روی انتخابات بین نامزدها باید اخلاق حاکم باشد. بدگویی کردن، تهمت زدن و لجن پراکنی کردن کمکی به پیشرفت کارها نمی کند و به آبروی ملی هم لطمه می زند.»

آیت الله خامنه ای با بیان این که صحنه انتخابات صحنه عزت، حماسه ورقابت برای خدمت است؛ نه صحنه کشاکش برای به دست آوردن قدرت گفتند: برادرانی که وارد میدان رقابت انتخابات می شوند، این نکته را به عنوان یک وظیفه بدانند؛ خداوند نیز دل ها را هدایت خواهد کرد و به بهترین گزینه ان شاءالله رای خواهند داد و یک رییس جمهور شایسته برای ملت ایران تعیین خواهد شد.»

 تبیین فرمایشات معظم له دلالت بر این امر مهم دارد که رهبر معظم رهبری کاندیداها و حامیان آنها را از بدگویی نهی کردند، اما شواهد موجود حکایت از این واقعیت تلخ دارد که این مطالبه بحق رهبر معظم انقلاب از سوی برخی جریان ها نادیده گرفته شده و شاهد سیاه نمایی و مجله لیجار جلوه دادن برخی از حقایق هستیم، رفتاری که فرامتن آن باید مورد توجه رای دهندگان باشد و ملت فهیم ایران باید از همین روزها اخبار انتخابات را رصد کرده و این اصل را مورد توجه قرار دهند که کدام کاندیدا و جریانی برای دستیابی به قدرت و به زیر کشیدن رقیب حاضر است از هر خط قرمزی عبور کرده و از هر ابزاری برای تخریب دیگران استفاده کند، زیرا در این صورت می توان به این اطمینان خاطر رسید که هرکدام از نامزدها و حامیان شان پس از تصدی مسیولیت تا چه حد به قانون و وعده های شان پایبند هستند.
 
الزامات مطالبه گری از نگاه رهبر انقلاب

دست های پشت پرده ای که در نقش گردانندگان صحنه های انتخاباتی وارد عمل شده اند، بعضا با غفلت از مبانی اخلاق و تقوای سیاسی و همچنین عدم اصالت بخشی به حفظ شانیت و شخصیت نظام اطلاعاتی، اقدام به افشای مواردی در کف فضای مجازی و افکار عمومی می کنند که نتیجه آن دلسردی از انقلاب اسلامی و مسیولانی است که در طول این 45 سال با مجاهدت خود درخت تناور نظام را بارور کرده اند و حالا همه زحمات این اشخاص مخلص به دلیل بی تقوایی برخی تشنگان قدرت به مسلخ می رود در حالی که مساله مطالبه گری و پرچم داری جریان انقلاب از این حق همواره مورد توجه قرار گرفته است تا مسیولان بدانند که در محکمه مردم هستند و افعال و اقوال آنها مورد ارزیابی قرار می گیرد.

 در نگاه رهبر معظم انقلاب اسلامی، مطالبه گری می تواند مسایل اساسی انقلاب و آنچه مصلحت کشور است را به افکار عمومی منتقل کند و تصمیم گیری در حوزه های اصلی کشور را موکول به خواست عموم مردم و خلاقیت اصناف و اقشار مختلفی، چون دانشجویان کند. به عقیده معظم له مساله مطالبه گری از برکات انقلاب اسلامی و در هسته منظومه فکری امام خمینی (ره) بوده است. انقلاب اسلامی بود که توانست مسایل سیاسی را برای عموم مردم مهم و حایز اهمیت قلمداد کند تا حدی که هر فرد در کشور خود را واجد اظهار نظر سیاسی، سوای از درست و غلط بودن اظهارنظرها بداند.

مطالبه گری، متضمن آرمان خواهی و پیگیری مسایلی است که در بردارنده استقلال، جمهوریت، عدالت، رفع فساد و … است بنابراین مسیولان نیز موظف هستند این مطالبات را در اولویت بررسی و رفع و رجوع قراردهند. از نکات مهم فرمایشات رهبری در حوزه مطالبه گری این است که مطالبه گری تند و همراه با بدگویی نباشد. خوی مطالبه با اعتراض همراه است و قاعدتا مستلزم سطحی از ناراحتی و خشونت است، اما هنگامی که این اعتراض تبدیل به خشونت کلامی، تندخویی و پرخاشگری شود، می تواند مسیر مطالبه را منحرف کرده و وارد فضای دعوا و درگیری های میان افراد و گروه ها کند.

 همچنین از تاکیدات موکد ایشان این است که مطالبه گری طوری نباشد که اعتراض و پرخاش به اصل نظام اسلامی قلمداد شود و متعاقبا دشمن بتواند بر موج این مطالبه گری ها سوار شده، خواسته های بحق مردم را به خشونت تبدیل کند و مطالبه گری را از عملی مقدس در راه تحقق آرمان ها و اهداف، به سمت اهداف نامبارک دشمنان کشور ازقبیل تفرقه وچنددستگی وهرج ومرج سوق دهد. مطالبه گری می تواند علاوه بر پیگیری مشکلات عمومی کشورونظارت دیده بان های عمومی ازاقشار واصناف مختلف مقوم جمهوریت درنظام اسلامی باشد.

 این قبیل نظارت های عمومی می توانند شمایل مردم سالاری دینی را با حضور مردم در صحنه های اصلی خواستن و پیگیری مشکلات و تحقق آرمان ها و اهداف نشان دهد؛ چرا که یکی از تفاوت های اصلی میان دموکراسی های مرسوم غربی و مردم سالاری مدنظر گفتمان انقلاب اسلامی، بودن مردم در میدان ها و عرصه هاست و انقلاب اسلامی این حضور را محدود در انتخابات و رای گیری های مرسوم نکرده است و به این ترتیب نقش مردم در سیاست ورزی کشور افزایش می یابد.

از سوی دیگر شفافیت، از اصول حکمرانی مدنظر رهبری انقلاب است. ایشان به نقل از امیرالمومنین علی (ع) معتقد هستند که امور حکمرانی در همه امور، الا مسایل جنگی، باید شفاف و مشخص باشد. شفافیت می تواند در فعال ساختن هسته های مردمی در امر مهم نظارت کمک و مردم را وارد عرصه نظردهی ونظرخواهی درامورحکمرانی کشورکند.

حالا با عنایت به تاکیدات مقام معظم رهبری درخصوص اهمیت توجه به اصل مطالبه گری شرایط امروز را با اصل این مضمون مهم مقایسه می کنیم تا شاید در پاسخ به این موارد بتوان نقش مسموم برخی افشاگری ها با کلیدواژه شفافیت را بیان کرد؛ اصل شفافیت و مطالبه گری چه ارتباطی با افشاگری های بی قاعده و بی ضابطه این روزها و سال ها داشته است؟ آیا افشاگری های این چنینی می تواند به پاسخگو کردن مسیولان در قبال مردم کمک کند؟ اصلا موارد افشاگری در حوزه مسایل حکمرانی و حکومت داری است؟ این گونه افشاگری ها لزوما به معنی مطالبه گری است یا مساله ای است که می تواند ذیل شفافیت قرارگیرد؟

مروری بر تحرکات انتخاباتی این روزها موید این مطلب است که بخش اعظمی از افشاگری ها با اهداف خاص سیاسی افراد و زدن برخی نهادها صورت می گیرد و هدف غایی طراحان آن، بدنامی و بی آبرویی افراد یا گروه های خاص است و این افشاگری ها هرگز با هدف شفافیت امور و آگاه سازی مردم از مسایل کشور، موکول کردن تصمیم گیری ها به خواست عمومی مردم و به رسمیت شناختن جمهور مردم در مسایل کشور نیست و کمکی به تحقق اهداف و آرمان های اساسی کشور و انصراف مسیولان از ارتکاب به فساد نمی کند؛ از همین رو آنچه بیش از هر مولفه دیگری باید مورد توجه باشد این است که نهادهای نظارتی در سطوح مختلف باید تمهیدات قانونی شفافی را برای جلوگیری از تهدید، تنش، بداخلاقی های تبلیغاتی و مواردی از این دست که متاسفانه به وفور هم یافت می شود، در نظر بگیرند تا کاندیداها و حامیان آنها با در نظر گرفتن مصالح کلی نظام در مسیر قانون رفتار کرده و متوجه این موضوع باشند که بی توجهی به قانون و تخریب نامزدها ممکن است هزینه های غیرقابل جبرانی را برای آنها داشته و منجر به حذف آنها از رقابت های انتخاباتی شود.

حرکت در مسیر تخریب رقبا به نام شفافیت 

یکی از مشکلاتی که در این مقاطع زمانی خودنمایی می کند این است که برخی با نقاب شفافیت می خواهند همه مرزهای اخلاقی را درنوردیده و فرصت ارزیابی و انتخاب را از مردم و کاندیداها سلب کنند. افشاگری هایی که طی ماه ها و روزهای منتهی به انتخابات صورت می گیرد، قابلیت این را دارد که زمینه اعتراض و خشونت در جامعه را فراهم کند و برخی از این اقدامات به قدری مورد استقبال معاندان قرار می گیرد که آنها، این دست مطالب را دستمایه گزارش های جعلی و دروغین خود کرده و متاسفانه اسباب لازم برای بی آبرو شدن افراد و بعضا دستگاه ها و نهادهای قانونی و انقلابی را ایجاد می کنند و در نهایت می بینیم که عوارض ناشی از این افشاگری های غیرقانونی به اعتماد مردمی خدشه وارد کرده و اصل مشارکت در انتخابات را که از توصیه های اکید مقام معظم رهبری و دلسوزان نظام است را تحت الشعاع قرار می دهد.

بدون تردید رفع فساد و افزایش کارایی مسیولان و نهادها یکی از مهم ترین خواسته های همه اقشار است، اما دقیقا در بزنگاه انتخابات که یکی از مهم ترین میدان ها برای آزمون مردم سالاری است، هیاهویی درخصوص فلان فساد یا اقدامات مخرب فلان کاندیدا بلند می شود و این هجمه ها، سوالات زیادی را درخصوص فساد و ناکارآمدی به اذهان مردم وارد و آنها را نسبت به افراد و نهادهای نظارتی بدبین می کند و نتیجه آن در ناامیدی مردم و سلب اعتماد آنها نسبت به برخی گروه ها مشاهده می شود، البته طرح این مطالب نافی، اهمیت شفاف سازی نیست و می توان گفت که افشاگری جزء لاینفکی از نظامی است که خواستار ایفای نقش مردم در صحنه های مختلف سیاسی، اقتصادی و اجتماعی بوده و از ابتدای انقلاب درصدد ترویج گفتمان مردم نهاد بوده است، اما نباید فراموش کرد که کلیدواژه شفافیت یا مطالبه گری که بعضا با انتشار اسناد محرمانه، شخصی و خانوادگی کاندیداها یا حامیان محوری آنها از سوی برخی افراد و پروژه بگیران مجازی مطرح می شود، هیچ سنخیتی با اصل مطالبه گری ندارد و صرفا سخن پراکنی و بی حرمتی با چاشنی تهمت و دروغگویی به اصل نظام است که افکار عمومی را مورد هجمه قرار می دهد.

 افشاگری های این روزها که در سال های اخیر بر بسترهای مجازی، چون توییتر و اینستاگرام به اوج رسیده است، یک سناریوی آشنا دارد که طی آن پشت پرده برخی اقدامات، تصمیم گیری ها و مفاسد نهادهای حاکمیتی عیان می شود و فضا را برای گمانه زنی و تحلیل در اختیار ادمین های کانال های تلگرامی و برخی رسانه های غیرهمسو قرار می هد تا سیلی از اتهامات مبهم را متوجه یک شخص یا مجموعه تحت حمایت وی کنند. صرف نظر از آن که آیا مسکوت ماندن موارد افشا شده، می توانست در رویه اصلاح قرار گیرد یا خیر؟ آیا بی آبرو کردن افراد، کمکی به کاهش فساد موثر کرده است؟

موارد افشا شده را می توان مصداق فساد دانست یا نوعی فرافکنی برای رد گم کنی و غبارآلود کردن فضا به نفع کاندیدای رقیب است؟ مضاف بر این که افشاگری های انجام شده آب در آسیاب دشمن ریختن و زمینه بروز بسیاری از بی اخلاقی ها و بی تقوایی های سیاسی شده است که شاید تنها عامل وقوع آن نوعی تسویه حساب در جنگ احتمالی قدرت است که از زبان فعالان رسانه ای مطرح می شود و نیت اصلی طراحان آن پشت این تریبون ها مخفی مانده است.

این مساله وقتی بغرنج تر می شود که می بینیم جریان ها و شخصیت هایی وارد این جدال سیاسی شده اند که جزو السابقون انقلاب اسلامی هستند و در رویدادهای بحران زای دهه های اخیر کنار یکدیگر صف آرایی کرده اند تا از اصل انقلاب و آرمان های جمهوری اسلامی پاسداری کنند و در حال حاضر به بهانه انتخابات با کلیدواژه افشاگری به صورت هم پنجه می اندازند و هیچ ابایی از این موضوع ندارند که این اقدامات شنیع، خوراک رسانه ای مطلوبی را در اختیار دشمن مشترک همه دلدادگان انقلاب اسلامی گذاشته و تبدیل به حربه ای تهدیدآمیز علیه اصل نظام و جبهه انقلاب می شود.

پایان خبر لیجار