برای اولین بار هر شش حرکتم را درست مهار کردم/ از باقری ممنونم که به من اعتماد کرد

رزاقی، نایب قهرمان وزنه برداری آسیا در گفت و گو با لیجار:

نایب قهرمان وزنه برداری آسیا گفت: این برای اولین بار بود که در یک رویداد بین المللی شرکت می کردم و توانستم هر شش حرکتم را صحیح بزنم.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری لیجار، الهه رزاقی، چهره خبرساز تیم ملی وزنه برداری بانوان در رقابت های قهرمانی آسیایی 2024 ازبکستان بود. او که در دسته 76 کیلوگرم وزنه می زند، روز گذشته موفق شد به عنوان نایب قهرمانی این آوردگاه مهم برسد. الهه در حرکت یک ضرب وزنه های 89، 94 و 96 کیلوگرم را بالای سر برد، اما موفق به گرفتن مدال نشد و چهارم شد. وی، اما در حرکت دو ضرب نمایش بهتری داشت و وزنه های 117، 121 و 124 کیلوگرم را بالای سر برد. وزنه بردار زنجانی در حرکت دو ضرب صاحب مدال نقره شد و در مجموع هم در رده دوم مسابقات جای گرفت. رزاقی در حالی عنوان ارزشمند نایب قهرمانی قاره را از آن خود کرد که به تازگی تغییر وزن داده و از دسته 71 به 76 کیلوگرم آمده است. او امیدوار است بعد از درخششی که در ازبکستان داشته بتواند در مسابقات جهانی سال آینده هم خوش بدرخشد. گفتگوی عضو تیم ملی وزنه برداری زنان ایران را با لیجار می خوانید.

لیجار: فکرش را می کردی در ازبکستان به این نتیجه برسی؟

بله، خیلی انتظارش را داشتم که روی سکو بروم. به هر حال چند رویداد جهانی و آُسیایی را تا به الان پشت سر گذاشته بودم و الان دیگر وقت مدال گرفتم بود. به خصوص این که وقتی استارت لیست مسابقات را دیدم و رکورد های رقبا را برررسی کردم، روی کاغذ شانس کسب مدال را برای خودم متصور شدم. همین موضوع این انگیزه را به من داد که بتوانم با تمرکز بالایی روی تخته بروم و به مدال برسم. خوشبختانه کادر فنی هم از عملکردم رضایت کافی را داشت. همان وزنه هایی را که از من خواستند، توانستم مهار کنم. این برای اولین بار بود که در یک رویداد بین المللی شرکت می کردم و توانستم هر شش حرکتم را صحیح بزنم.

لیجار: سطح فنی مسابقات چطور بود؟

سطح رقابت ها واقعا بالا بود. رقبا رکورد های اصلی شان را در استارت لیست مسابقات اعلام نکرده بودند. وقتی به روی تخته آمدند، اعداد خیلی بیشتری را ثبت کردند. رقابتمان خیلی نزدیک بود. مثلا اگر برای من 121 کیلو را انتخاب می کردند، نفر بعد که روی می آمد، وزنه 122 را درخواست می کرد. رقابتمان یک کیلو یک کیلو بود.

لیجار: رقابت اصلی بین کدام کدام کشور ها بود؟

رقیب اصلی من کره شمالی بود که با رکورد 111 کیلوگرم در یک ضرب و 125 کیلوگرم در دو ضرب نفر اول شد. من در استارت لیست هم نفر دوم بودم و اینجا هم در مجموع نایب قهرمان شدم. اما وزنه برداران قرقیزستان، لبنان و مغلوستان هم خیلی خوب بودند و نفرات سوم تا پنجم شدند.

لیجار: به نظر خودت در حرکت یک ضرب بیشتر مهارت داری یا دوضرب؟

تقریبا در یک سطح هستم، اما اگر بخواهم یکی را انتخاب کنم، باید بگویم در دوضرب بهتر هستم. اینجا هم در دو ضرب همان اعدادی را که مربی خواست ثبت کردم.

لیجار: شانس حضور در المپیک را داری؟

نه متاسفانه. من تا پیش از این در دسته 71 کیلوگرم وزنه می زدم، اما بنا به صلاحدید کادر فنی دسته ام را تغییر دادم و به 76 آمدم. 76 دسته المپیکی نیست. تازه دو ماهی می شود که در این دسته جا افتادم و نه فرصت این را دارم که به خاطر حضور در المپیک دسته ام را تغییر بدهم و نه این که بدنم جا دارد وزنم را بیشتر از این افزایش بدهم. اگر دسته 71 بودم، شانس المپیکی شدن را داشتم. تمام تلاشم را می کنم که انشالله در آینده فرصت حضور در المپیک نصیبم شود.

لیجار: جای امیدواری است که در این مدت کوتاه با وجود تغییر وزن به مدال رسیدی.

بله امیدوارم که از این به بعد بتوانم رکوردهایم را افزایش بدهم تا سال آینده در مسابقات قهرمانی جهان به نتیجه خوبی برسم. من از سرمربی تیم ملی آقای کوروش باقری نهایت تشکر را دارم که با تصمیم های درستش باعث پیشرفتم شد. در مسابقات جهانی عربستان من اوت کردم و خیلی ها گفتند، چون اوت کرده نباید دیگر به اردو ها دعوت شود. اما آقای باقری به من اعتماد کرد و بی توجه به انتقاد ها مرا دوباره به تمرینات فراخواند. خوشحالم من هم توانستم جواب اعتماد ایشان را بدهم.

لیجار: از امکاناتی که در زنجان داری، راضی هستی؟

بله خدا را شکر همه چیز خوب است. ما یک سالن در هییت وزنه برداری زنجان داریم که مختص بانوان است. کوچک است، اما باز هم خوب است. البته رییس هییت رایزنی های لازم را انجام دادند تا سالن بزرگتری برایمان فراهم کنند و تجهیزات بیشتری بگیرند.

لیجار: وضعیت استعداد های وزنه برداری زنان این استان چطور است؟

زنجان شهر کوچکی است و به اندازه همین وسعت فکر می کنم استعداد های خوبی داریم. در حال حاضر 6 نفر در این سالن تمرین می کنند که نفرات نوجوان و جوان هستند. متاسفانه، چون خانواده ها دیدگاه خوبی نسبت به فعالیت زنان در رشته وزنه برداری ندارند، خیلی برای این رشته تبلیغ نمی شود.

لیجار: از لیگ وزنه برداری زنان چه خبر؟

امسال اولین دوره رقابت های لیگ وزنه برداری باشگاه های بانوان برگزار شده که به صورت رفت و برگشت بود، اما ما ملی پوشان در آن شرکت نکردیم. چون حامی مالی نبود وهیات های استانی خودشان تیم دادند، طبیعتا منبع درآمدی هم برایمان نداشت. وزنه برداری زنان رشته نوپایی است و اسپانسر ها از آن حمایت نمی کنند. به هر حال، چون مسابقات زنان پخش تلویزیونی تمایلی به تیم داری ندارند.

لیجار: و حرف آخر؟

از مسیولان ورزش کشور می خواهم که نگاه ویژه ای به وزنه برداری زنان داشته باشند. ما با وجود محدودیت های بسیار توانستیم خودمان را نشان بدهیم و در مسابقات جهانی و آسیایی مدال آرو باشیم. فدراسیون همه جوره از ما حمایت کرده و زمان هایی که در اردو هستیم هم به ما حقوق ماهیانه داده است. ولی برای این که بتوانیم خودمان را به رقبا برسانیم باید بیشتر از این ها ساپورت شویم.