اولیایی: حجازی درست می گفت قهرمان آسیا نمی شویم/ پورحیدری خودش را فدای استقلال کرد/ نکونام و خطیر آدم بالاسر ندارند+فیلم

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری لیجار، سید کاظم اولیایی مدیری غریبه برای جامعه فوتبال ایران نیست. اگر چه او به واسطه چندین سال مدیرعاملی و عضویت در هییت مدیره باشگاه استقلال، یک استقلالی شناخته می شود اما مدیریت او منحصر به استقلال نیست و اولیایی عضو هییت موسس اتحادیه باشگاه های فوتبال ایران، همچنین عضو هییت موسس اتحادیه مدیران باشگاه ها بوده و در کارنامه وی عضویت در کمیته استیناف صدور مجور حرفه ای فدراسیون فوتبال دیده می شود. 

از دیگر سمت های مدیریتی اولیایی که بگذریم او پیش از عید نوروز مهمان خبرگزاری لیجار بود و صحبت های مفصلی با وی داشتیم که برخی از آنها تا به حال عنوان نشده بود. او که با استقلال قهرمانی و نایب قهرمانی آسیا را در کارنامه دارد در مورد مسایلی صحبت کرد که بسیار شنیدنی و خواندنی است.

*می خواهیم با مدیریت آماتور به جنگ مدیریت حرفه ای برویم

*مشخص شد مالیات برانکو را نداده بودند

*مالکیت مشترک برای فوتبال خطرناک است

*خصوصی سازی سال 67 توسط هاشمی رفسنجانی آغاز شد

*در فرآیند خصوصی سازی اعمال سلیقه های غلط کردیم

*صدا و سیما نباید برای جذب مخاطب دست به هر کاری بزند

*قوی ترین فراکسیون مجلس فراکسیون ورزش است

*خالی بندی عمران زاده را خیلی جدی نگیرید

*مرحوم حجازی درست می گفت که قهرمان آسیا نمی شویم

*کسی نیست نکونام و خطیر را راهنمایی کند

*دستورالعمل آمد که پاس از تهران به همدان رفت

*پورحیدری پدر معنوی باشگاه استقلال است

* گفتیم مدارک فتوشاپی به آسیا ارسال نکنید ما را نخواستند

لیجار: مدیریت ورزش ایران حال ناخوشی دارد و حتی در برهه ای صحبت هایی از اشخاصی مانند واعظ آشتیانی شده بود که باید مدیر از خارج وارد کنیم. چرا مدیریت دچار ایراد جدی و اساسی شده است؟

 مدیریت نادرست مقوله ای افسوس آور، ناراحت کننده و مهم است. مسیله ای به نام ابرصنعت نوظهور داریم. گزارش شده از زمانی که هوش مصنوعی آمده 40 درصد از مشاغل اجرایی کم شده است. 40 درصد تلاش و تحرک مردم کم شده و کاهش تحرک چطور جبران می شود؟ برای داشتن جسم سالم چه کار باید کرد؟ مردم به ورزش روی می آورند و اگر روی نمی آورند حکمرانی مطلوب اقتضاء می کند زمینه تحرک مردم را فراهم کرد تا برای سلامت جسم، جلوگیری از بیماری و طول عمر که اهداف بشر است و در حوزه ورزش تعریف شده، فضا برای سالم و بلند و موثر زیستن فراهم شود. در حکمرانی خوب توقع داریم به این عامل که می تواند بشریت را راهنمایی کند و خوشبختی بیاورد، توجه شود. ما به این عامل توجه نکردیم. زمانی که انقلاب شد و تا زمانی که ساختار نظام شکل بگیرد، جنگی را به ما تحمیل کردند. 8 سال اهداف نظام حفظ حد و مرز صغور بود و به حمدالله موفق شد. البته خسارت های جانی و مالی زیادی دادیم ولی به دنیا گفتیم که ما ایرانی و مسلمان ایرانی هستیم و از ایده و سرزمین مان دفاع می کنیم. بعد از آن نقصی در ساختار نظام وجود دارد؛ که رهبری هم در کرمانشاه فرمودند. ساختار نظام ما یک مجلسی است. اغلب شهر های کوچک در انتخابات، فردی را انتخاب می کنند که به شهرشان رسیدگی کند و منفعت محلی و شهری را در نظر بگیرد، اما منافع ملی کجاست؟ در دنیا درساختار حکومت ها دو مجلسی هستند. مجلسی که منافع ملی را توسعه می دهد. ما در گذشته مجلس سنا را داشتیم و بسیاری از حکومت های توسعه یافته دو مجلسی هستند و زمانی که نیاز به تصمیم گیری می شود مجلسی تصمیم می گیرد که منافع ملی را مدنظر قرار می دهد که در این نقص وجود دارد که ان شاءالله در قانون اساسی باید اطلاق شود. عمدتا اینکه نقص بگیرم و قابل رفع باشد وظیفه کمیته های تخصصی در قانونگذاری مجلس است. 

لیجار: مجلس چگونه می تواند به رفع مشکلات ورزش کشور کمک کند؟

بزرگترین فراکسیون مجلس، فراکسیون ورزش است و بیشترین دغدغه آقایان برد و باخت تیم محلی خودشان است. داور برای شهر بزرگ سوت زده و نماینده ای که انتظار می رفت که به مسایل استراتژی ورزش توجه کند، به وزیر ورزش نامه می نویسد که فلان داوری سوت غلط می زند. از مجلس نقص غرض می شود. ما از مجلس قانونگذاری و نظارت بر حسن قانون را توقع داریم. قانون اساسی هم تعیین کرده که قانونگذاری و نظارت کنید که قانون به درستی اجرا شود. کدام ورزش بر مبنای قانون می چرخد؟ در تمام دنیا تجربه و علم می گوید محور اجرای ورزش، باشگاه ها هستند. باشگاه ها عامل اجرا هستند. ما نیازمند قانون برای باشگاه هستیم تا منظم شوند. طرح جامع نظام باشگاه داری 13 سال پیش طرحی که دو سال روی آن کار کردیم در زمان مرحوم یحیی زاده که رییس کمیسیون فرهنگی مجلس هفتم و نماینده تفت و میبد بود. به خدمت مرحوم رفتیم، استقبال کرد با 17 امضا به صحن بردند، یک مقدار آنجا بود و گفتند اشکال دارد به مجلس پژوهش ها برای اصلاح رفت. تصویب کردند تا لایحه شود. سه الی چهار سال در وزارت ورزش که متولی ورزش است، گیر کرد. دولت تصویب کرد که به صورت لایحه به مجلس رفته است. هنوز تعیین تکلیف نشده است در حالی که باشگاه ها که سنگ زیربنای ورزش هستند. تا زمانی که سنگ زیربنای ورزش مشخص نیست، وزیر ورزش هم روزگار می گذراند و تبدیل سازمان ورزش به وزارت ورزش می شود. ما با نمایندگان بحث کردیم و نماینده گفت من 5 هزار رای آورده ام. رییس سازمان ورزش به من گوش نمی کند و معاون رییس جمهور است و باید رییس جمهور را مورد خطاب قرار دادم و قانون به زور تبدیل به وزارت ورزش کرد. تا وزیر ورزش پاسخگوی مجلس باشد. آقایان مجلسی طبق قانون اساسی دو وظیفه دارید؛ تصویب قانون و نظارت بر حُسن اجرای قانون؛ شما می خواهید قانون را ابزار قرار دهید. این کار را نکنید. یکی از مشکلات در مجلس این است. 

لیجار: دیگر مشکلاتی که در مدیریت فوتبال ایران داریم چیست و چرا همسو با کشورهای پییشرفته فوتبالی گام برنمی داریم؟

 در دنیا بزرگترین پدیده جذاب بشریت، ورزش حرفه ای است. مسابقات جام جهانی فوتبال بیشترین بیننده را در دنیا دارد. اعضای فوتبال که مورد استقبال عامه قرار می گیرند، فوتبالیست های حرفه ای در باشگاه های بزرگ دنیا هستند. ما گفتیم می خواهیم در قوانین خودمان به این موارد رسیدگی کنیم. قانون بالادستی و بر حسب ماده 9 آیین مدنی باید قرارداد هایی که با سازمان های بین المللی می بندیم و پایبند آنها باشیم، آن نهاد بین المللی فیفا است و فیفا می گوید باشگاه هایی که عضو فیفا هستند، نهاد تجاری و بیزینسی هستند و باید بر مبنای قانون تجارت اداره شوند. در کشور ما باید برای باشگاه حرفه ای تصمیم بگیرم و حق فسخ تصویب کنیم. به کمیسیون فرهنگی مجلس برویم. در مجلس کار فرهنگی با کار بیزینسی و صنعتی از زمین تا آسمان تفاوت دارد. این نقایص ساختاری را داریم. در نتیجه وزیر ورزش عملکرد ضعیف 45 سال وزرای ورزش که مثبت و منفی بودند، اما در مجموع منفی بیشتر بوده است. توقعات جامعه پویای ما را وزارت ورزش تامین نکرده است. چون معلول است. در سال 1395 قانون شرح وظایف وزارت ورزش در مجلس بعداز 4 سال بیرون آمد و در آبانماه 1399 ابلاغ شد، اما هنوز ساختار اجرایی نداشته است. ضمن اینکه دولت جدید، قبل از انتخابات با دیداری که با رییس جمهور و بعد از انتخابات با گروه های کارشناسی داشتیم. یک نسخه به نام سند تحول مردمی سیزدهم نوشتیم که به وسیله رییس دولت برای اجرا ابلاغ شد. با 80 درصد خلاف آن اجرا شد. نمونه آن خصوصی سازی است. ما کارشناسی در حوزه زیرساخت های ورزش که مورد توافق اکثریت باشد را نداریم. نمایندگان دلسوز هم در مجلس مطلع نیستند. فقط می گفتند که در فلان باشگاه و فلان مدرک و فلان درجه را دارم. این ها کافی نیست. مملکتی که این همه هزینه برای دانشگاه می کنیم و دانشجوی متخصص داریم، کجای ایران قرار دارند؟ در سند هم همین است. یکی از معضلات نظام، حوزه تیوری با حوزه عملی با هم فاصله دارند. جامعه نیاز به علم دارد. دانشگاه وظیفه دارد پروژه ای را امضا کند که نیاز های جامعه را برطرف کند. این وظیفه را برای دانشگاه قایل نیستیم. دانشگاه کار خودش را انجام می دهد و ورزش هم کار خود را می کند. ملغمه ای که در حوزه ورزش استعداد و توانایی داریم و ظرفیت زیرساختی را داریم. هزینه ای که می کنیم بازده ای نمی گیریم. 

لیجار: بحث خصوصی سازی باشگاه های استقلال و پرسپولیس از جمله اقداماتی است که گویا هرگز عملیاتی نمی شود؟

 برای ثبت در تاریخ می گویم. خصوصی سازی در خصوص باشگاه ها در اواخر سال 1367 به وسیله هاشمی رفسنجانی به عنوان رییس جمهور آغاز به کار کرد. به علت اینکه یک بازی در آزادی بود که پرسپولیس با حریف خود داشت و استقلال بازی با پاس در شیرودی داشت. بنا به دلایلی بازی برگزار نشد و فردا تماشاگران به ورزشگاه رفتند و دیدند که در ها بسته است. این تبدیل به اعتراض هواداران شد که از شیرودی تا میدان امام حسین صورت گرفت. شورای امنیت ملی به ریاست هاشمی رفسنجانی تشکیل جلسه داد، تمام این موارد در شورای امنیت ملی ثبت و ضبط است. مرحوم هاشمی گفت مدیران و مسیولان بخش خصوصی این باشگاه ها را بخواهید. گفتند باشگاه ها برای خودمان است. گفتند از چه زمانی ما وارد حوزه اجرای فوتبال شدیم؟ در همان شورای امنیت ملی، مرحوم هاشمی پیشنهاد کرد باشگاه ها را به مردم بدهید و خصوصی سازی بشود. چون بحث مردم بود، نمایندگان مردم وظیفه پیدا کردند که مدیریت باشگاه ها را به عهده بگیرند تا به صورت یک فرآیند چندساله باشگاه ها را به بخش خصوصی واگذار کنند. مهندس آقامحمدی و میرولد برای استقلال انتخاب شدند و دکتر ایروانی به عنوان یک مغز اقتصادی در کنار اینها آمد. مرحوم مجدآرا، آقای ناطق نوری و مظاهری از بنیاد مستضعفان را شورای امنیت ملی با هدف خصوصی سازی منصوب کرد. پس خصوصی سازی به 35 سال قبل بازمی گردد.

لیجار: با وجود سن 35 ساله خصوصی سازی، پس چرا مشکلات متعددی باقی مانده است؟

ما در فرآیند خصوصی سازی اعمال سلیقه های غلط کردیم. خدا رحمت کند قایم مقام ورزشی داشتیم که تفکر توده ای داشت. به مرحوم بهشتی در شورای انقلاب نامه ای نوشت که ورزش و باشگاه های ما باید ملی باشند. شهید بهشتی هم ورزشی نبود و گفت باشگاه ها ملی شوند ولی قرار بود همه باشگاه ها ملی شود، اسناد آن را به مرکز پژوهش های مجلس ارایه دادم. متولی پیدا نکردند و دولت هر روز یک کارمند را گذاشت، ولی کار دولت اجرایی نیست و دولت سالاری هیچ جای دنیا جواب نداده است. در زمان های قبل، باشگاه های پرسپولیس و استقلال متعلق به شخص بودند و از دولت هم کمک می گرفتند، رویه قبل چنین بود و ردیف بودجه هم موجود است. در نیا هم به همین شکل است. حضرت امام به عنوان رهبر انقلاب پس از اتمام شورای انقلاب دستور و حکم شرعتی و حکومتی دادند که تمام مصوبات شورای انقلاب بعد از تصویب در مجلس، تبدیل به قانون شود. ملی کردن باشگاه ها تبدیل به قانون نشد. اما چون جاذبه و اموال داشت که یک سری اموال را وزارت ورزش و یک سری هم سازمان تربیت بدنی گرفت. یک سری هم بلاصاحب است. مسیر غلط از زمانی مشخص شد که تفکر غلط خواست ورزش ملی و دولتی شود و اواخر سال 68 نتوانست آن قایله، باشگاه را روی ریل خود بگذارد و اخیرا سازمان خصوصی با تفکرات اشتباه گفت خرد خرد باشگاه را بفروشیم و ارزش افزوده ایجا کنیم. با پول آن بدهی ها را بدهیم و سرمایه گذاری کنیم.

لیجار: تصمیم سازمان خصوصی سازی نتیجه ای هم داشت؟

709 میلیارد تومان را از کف خیابان جمع کردند، آن مبلغ هزینه شد، اسناد را در گرو بانک شهر گذاشتند و وام گرفتند. باشگاهی که قادر نیست هزینه روزانه خود را تامین کند، چطور می تواند اقساط بانک را پرداخت کند. صدور مجوز حرفه ای مستلزم این است که تکلیف بدهی ها روشن شده باشد. می خواهد مجوز حرفه ای بگیرد و  جزء دستورالعمل ها بانک ها نیست. بانک ها می گویند جاری و ساری است. همانطور که سازمان مالیات یک نامه می دهد که یک تکلیف بر هییت بررسی که تعیین تکلیف شده باشد؛ دستوری می دهد که مخالف منویات خودشان است که به عنوان مثال پرونده آقای برانکو در کمیسیون مربوطه اصل 261 در حال بررسی است. این برای سازمان صدور مجوز کافی است چون تکلیف ندارند که حتما پرداخت شود. در صورتی که تعیین تکلیف شود. ممکن است بازیکنی بگوید پولم را 5 سال بعد می گیرم.  ما به غلط باشگاه را اداره می کنیم و روز به روز آسیب بیشتری به باشگاه ها می رسد. در این زمینه بزرگترین معضلی که داریم این است که باشگاه ها صاحب ندارد.

لیجار: وقتی باشگاه ها صاحب ندارند بدون شک اختلافات پیش می آید و ایجاد هرج و مرج در باشگاه می شود. درست مثل رابطه خطیر و نکونام…

در اختلافاتی که پیش آمده دو عامل مهم مطرح می شود. اول بدون مدیریت سطح بالا است و مطلب دوم حاشیه ها و اطرافیان است. در هر جامعه ای آدم های خوب و بد داریم. در حوزه مطبوعات هم خبرنگاران سالم و صادق داریم که کار می کنند و عده ای هم از اختلافات و دو به هم زنی سود می برند. بزرگترین ضعف نکونام و خطیر این است که تحت تاثیر عواملی که منفعت دارند قرار می گیرند و اطلاعاتی به اینها داده می شود که ذهنشان را زهرآلود می کند. این دو عامل بسیار بسیار شکننده برای باشگاه است، اما عامل اصلی این است که اگر مالکیت، مدیریت و صاحب داشته باشید، اختلاف را مطرح کنید تا آن را تصحیح کند. باشگاه های استقلال و پرسپولیس متعلق به چه کسی است؟ همه می گویند دولت و ما می پذیریم؛ دولت 10 درصد را فروخته و 709 میلیارد  و معادل آن بدهی ایجاد کرده است. الان اختلاف به وجود آمده است. صاحب قدرت کیست؟ پس ما ضرر می کنیم و ضرر ها روی ضعف ساختاری ورزش کشور است. باید جایگاه ورزش تغییر کند. به نظر بنده باید وزارت، سازمان تربیت بدنی باشد و رییس جمهور مسیول باشد. چون ساختار شورای عالی است. ورزش فقط برای باشگاه ها نیست. 

لیجار: البته ورزش برای همه است ولی جامعه آن را متعلق به باشگاه ها می داند…

در ساختار، اساسنامه ورزش و شرح وظایف ورزش، ورزش همگانی و ورزش برای همه را داریم. ورزش آموزشی در دانشگاه ها و آموزش و پرورش را داریم. ورزش قهرمانی را داریم که در فدراسیون ها قرار دارد و قرارگاهی است. ورزش حرفه ای برای بخش خصوصی است و دولت نفعی ندارد. اما ورزش همگانی و ورزش برای همه مغفول مانده و دیگران به وظایف خود عمل نمی کنند. اگر انجام می شد هر روز شاهد تجهیز داروخانه ها در کشور نبودیم. باید یک کار تحقیقاتی در دانشگاه ها شود که ببینند در روز در کشور ما چند نفر متقاضی تاسیس داروخانه است. چند پزشک به جامعه اضافه می شود و چند باشگاه تاسیس می کنند. در تمام دنیا ورزش، وزارت بهداشت، ورزش و رفاه دارد. یعنی برای پیشگیری امراض، ابزار اولیه ورزش همگانی است. اگر ملتی ورزش کنند، نیاز به دارو و درمان کمتر می شود. جامعه ما به سمت مریضی می رود و روز به روز داروخانه ها اضافه می شود. اینها عواملی است که باید در حوزه شورای عالی رسیدگی کنیم. در اینجا قانون داریم و متولی مربوط درکشور، شورای عالی ورزش است که به ریاست رییس جمهور و 11 نفر از وزرا و فدراسیون های کارشناسی ورزشی است که 19 نفر هستند. شورای عالی ورزش، ورزش پادگان های نظامی، ورزش دانشگاه ها، آموزشگاه ها و … ما نمی توانیم آموزش و پرورش را ازپایه ورزش جدا کنیم. در تمام دنیا آموزش و استعداد باید در آموزش و پرورش اتفاق بیفتد. به همین دلیل است که خوشبختانه خبرگان در اصل 3 قانون اساسی در بند 3، کنار آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه قرار داده است. امسال 16 درصد از اعتبارات ورزش کم شده و 45 درصد به اعتبارات وزارت بهداشت اضافه شده است. یعنی آدم ها بیمار شوند و پول برای درمان داشته باشیم. این واقعاً عاقلانه نیست.

لیجار: نقش مجلس در توسعه ورزش چیست؟

مجلس محترم؛ قوی ترین فراکسیون شما فراکسیون ورزش است چه ارتباط و تعاملی با تاسیس کنندگان و علمای ورزش و خبرگان و دلسوزان ورزش فراهم کردید. هر 6 ماه یک بار دو الی 10 دقیقه جلسه می گذارید و دعوت می کنید و بعد هر تصمیمی که دوست دارید می گیرید. این امور باید کارشناسی شود و کارشناسی باید در دنیای توسعه یافته باشد. ملت و دولت (211 کشور عضو فیفا و 197 کشور عضو سازمان ملل است) و کشور های جهان سوم و توسعه یافته و در حال توسعه یک تفاوت دارند سازمان های مردم نهاد هستند و هر چه توسعه بیشتر می شود، اداره کشور توسط مردم نهاد اتفاق می افتد. خروجی طرح ها در سازمان های مردم نهاد جمع می شوند، پروژه می نویسند، چکش کاری می کنند و به دولت ها می دهند. دولت ها با بودجه خودشان منطبق می کنند و تحویل مجلس می دهند. خبرگان ما حرف خودشان را می زنند. نخبگان حرف خودشان رامی زنند. مردم هم حرف خودشان را می زنند.

لیجار: چگونه می توانیم بدون مشکل مجوز حرفه ای را در اختیار باشگاه ها ببینم؟

فیفا بزرگترین ان جی اُ (NGO) دنیاست. عضو های زیادی دارد و به تمام اعضا رسیدگی می کند. خانم فاطیما دبیرکل فیفا بود، هواپیمای اختصاصی دارد و حقوق های بسیار بالایی هم می دهند. مغز های متفکر در آنجا از یک سازمان مردم نهاد نشسته و از یک مقوله فوتبال پول در می آورند و به همه کشور ها هم کمک می کند. این قوانین فیفا است و با یک شرکت آلمانی در آنجا قرارداد چندساله دارد. چون اینها می خواهند فوتبال ذلیل نشود، روز به روز رشد می کند. می گویند مالک مشترک برای فوتبال خطرناک است، چون اغلب باشگاه ها وارد بورس می شوند و برد و باخت باشگاه ها، قیمت ها را پایین می آورد. اگر دو باشگاه مالک مشترک داشته باشند ممکن است هر اتفاقی در مسیر بیفتد. این ها قانون محکمی وضع کردند که ما مالکیت مشترک نمی پذیریم. در زمان های قبل هم 55 سال پیش علیه باشگاه استقلال هم این اتفاقات افتاد. استقلال در سراسر ایران گستردگی داشت. مسجد سلیمان می خواست با نام تاج وارد مسابقات با یک مدیریت شود؛ که مقاومت کرد که فیفا اجازه نمی دهد که دو باشگاه تحت یک مدیریت باشد و حرف درستی است. سازمان خصوصی سازی می گفت این ها قوانین من نیست. وزارت ورزش می گوید زورم به سازمان خصوصی سازی نمی رسد. رییس جمهور در اجلاسی که همه شرکت داشتند گفتم نامه ای که حضرت عالی نوشتید، سند تحول دولت جنابعالی را آقای خاندوزی خلاف آن عمل کرده و ما بیراهه می رویم؟ ارزش سهام برای افزایش سرمایه، نظارت می کنیم بدهی ها پرداخت شود و سرمایه گذاری شود. این سه حرف را آقای قربان زاده رییس سازمان خصوصی سازی قبلی بار ها تکرار کرده است. یکی از خبرنگاران محترم بگوید آقای رییس سازمان خصوصی سازی کدام شفاف سازی اتفاق افتاد؟ کدام پرداخت اقساط اتفاق افتاد؟ کدام بدهی ها پرداخت شد؟ کمیته نظارت بر هزینه ها که رییس آن خودتان بودید. خودتان علیه مدیران اعلام شکایت کردید؟ خودتان کمیته نظارت بر مصارف درست کردید و در راس آن قرار گرفتید و معاون ورزش و … را در آنجا گذاشتید. اگر نظام پایش داشت و یک سازمان مردم نهاد (در تلاش برای تاسیس هستیم برای پایش و جلوگیری از فساد)، به محاکم از مدیران شکایت می کرد که تصمیم گیری غلط و اصرار بر راه غلط رفتن، چه هزینه ای برای کشور به بار می آورد؟

لیجار: صحبت های شما در خصوص مجوز حرفه ای پرسپولیس با واکنش این باشگاه و هوادارانش مواجه شد. مگر  آن زمان به عنوان عضور کمیته صدور مجوز بودید حرف غلطی زدید؟

هوادار حق دارد باشگاه خود را دوست داشته باشد، اما سال قبل می گفتند که حذف پرسپولیس به دلیل این بوده که  استقلال حذف شده و می خواستند برابری ایجاد کنند. اعتراض ها همه در این خصوص بود. بعد از آن مشخص شد که باشگاه پرسپولیس هنوز مالیات آقای برانکو را نداده بود. اسناد کذبی آقایان دادند و فتوشاپ بود، ما گفتیم این فتوشاپ است و آبروی کشور می رود و اگر به کنفدراسیون فوتبال آسیا بفرستیم می گویند ما دروغگو و حقه باز هستیم. سال های قبل به همین شکل مدارک رفته بود. آنها گفته بودند حقه باز هستید و جرایم مالی سنگینی را برای کشور رقم زده شد. جرایم دلاری  زیادی به علت انتقال دروغ ها پرداخت کردیم. گفتیم دروغ نگویید و مدارک را درست کنید. من به این علت از کمیته صدور مجوز بیرون آمدم و خواستند حسین قریب به جای من باشد. زیربار این حرف ها نمی روم که منافع ملی، حیثیت مملکت و حیثیت جمهوری اسلامی در اینکه یک تیم بخواهد حضور داشته باشد یا نداشته باشد، راه غلط برود. برای حضور در آسیا راه درست وجود دارد و شما این راه را نمی روید. وزارت ورزش و سازمان خصوصی سازی و شورای عالی راه درست را نمی روند. دو روز به مهلت نهایی مانده آقای وزیر شبانه ما را دعوت کرد که چرا در دوران ما این طور بود و این مشکلات ایجاد شد، البته من در جلسه نبودم چون می دانستم چه می خواهند بگویند. هوادار حقوقی دارد و باید این حقوق قانونی احصاء شود نه از راه فتوشاپ و راهی که آبروی ملی برود.

چون تا 11 اردیبهشت فرصت داریم می گویم آقایان اگر به درستی ریل گذاری نشود باز هم مدارک ما را نمی پذیرند و با جرایم مواجه می شویم. چون تغییراتی درکنفدراسیون فوتبال آسیا اتفاق افتاده بود و مدیر هندی رفته بود و مدیر جدید آمده بود، یکی ازباشگاه های ما به آسیا رفت. ولی دوباره امسال یقه ما را می گیرند. این بیماری سرطان است و نباید سرسری به آن نگاه کرد چون با مسکن خوب نمی شود. خوب شدن بیماری سرطان ورزش دست ما است، باید همت کنیم. نمی توان به استخر بروی و خیس نشوی. نمی توانی وقتی مسیولیت قبول کردی از مسیولیت شانه خالی کنی. همین که مردم به ورزش علاقه مندی و گرایش دارند افتخاری برای دولت است. بسیاری از کشور ها بسیار هزینه می کنند تا مردم شان این شکلی باشند. الحمدالله در کشور ما بسیاری از تفریحات ناسالم وجود ندارد. تفریح سالم و کری آبی و قرمز چه مشکلی دارد؟ اینها به علت سوء مدیریت اینها را از بین می برند.

لیجار: مرحوم حجازی سال 1377 گفت تا 20 سال دیگر هم هیچ تیمی نمی تواند قهرمان آسیا شود. الان 26 سال است تیمی از ایران قهرمان آسیا نشده و شما مدیرعامل استقلالی بودید که برای دومین بار قهرمان آسیا شد. چرا قهرمانی تیم های ایرانی در آسیا یکی از حسرت ها شده است؟

می خواهیم با مدیریت و ساختار تعارفی و آماتور به جنگ مدیریت حرفه ای برویم. فوتبال حرفه ای شده و تجارت است. ما نمی توانیم با نصیحت و مسیولیت قبول نکردن جلو برویم. در 5 الی 6 سال که مدیرعامل استقلال بودم و هییت مدیره منسجمی در اواخر دهه 60 و اوایل دهه 70 داشتیم، پرافتخار ترین دوره باشگاه 75 ساله استقلال بود. قهرمان شدیم، سال بعد نایب قهرمان شدیم. برای قهرمانی در اولین دوره لیگ و برای فینال دربی را بردیم و اولین و آخرین سال بود که در دربی قهرمان شدیم و بعد از آن به آسیا رفتیم و در آسیا قهرمان شدیم. دوره بعد نایب قهرمان شدیم به علت اشتباه یکی از بازیکنان دومین قهرمانی متوالی را از دست دادیم؛ قهرمانی های متعدد در آن 5 الی 6 سال داشتیم. اگر کارنامه استقلال را در 5-6 سال بررسی کنیم، بیش از 50 درصد افتخارات استقلال را کسب کردیم و اگر خوب مدیریت شود، ظرفیت در باشگاه و مدیران وجود دارد. ظرفیت ایجاد شده در باشگاه باعث شد که مدیران مسیولیت پذیر باشند. در این چند سال در راس رتبه بندی آسیا باشگاه استقلال بود و در آسیا اول بود، اما الان در جایگاه نهم یا دهم است. همینطور به عقب می رویم. مرحوم حجازی درست گفت و باید اصلاح ساختار اتفاق بیفتد. با ساختار غلط هر آدمی بیاوریم، در مدیریت مچاله می شود و می رود. نمی توان در ساختار غلط مدیریت درست عمل کند و باید اصلاح ساختار اتفاق بیفتد.

لیجار: داستان انتقال پاس تهران به همدان چه بود که منجر به از بین رفتن قطب سوم پایتخت شد؟

این سوال غلطی است. کی بود که پاس را از تهران برد؟ چه قدرتی بود که یک روز به احمدی مقدم بگوید فرمانده نیروی انتظامی تشریف بیاورید و او هم چشم بگوید. دستورالعمل درست آمد،  به دلیل شکایت های متعدد و کارشناسی در شورای مشاورین رهبری بود که نیروی انتظامی پولی که می گیرد برای چیست؟ امنیت و نظم جامعه؛ وزارت دفاع، صبا باتری برای چه پول میگیرد؟ برای وزارت دفاع. این ها چرا باید فوتبال حرفه ای و باشگاه داشته باشند؟ چرا باید ماشین های نیروی انتظامی که برای امنیت کشور است، درباشگاه پاس مستقر باشند؟ چرا باید با یک میلیارد و 200 میلیون تومان با باشگاه پاس قرارداد ببندند، در حالی که ماشین های سیستان و بلوچستان که ریگی مخل امنیت جاده را می بست، پول بنزین برای مقابله نداشتند؟ و اجازه بدهند نیرو های ستاد کل گزارشات پخش شود. به درستی در فرماندهی تصمیم گرفته شد که نیرو های نظامی و انتظامی حق تیمداری در حرفه ای و قهرمانی را ندارند. تعریف ها درست است. فوتبال آماور کشور حرفه ای شده هم درست است. در صحبت های قبل گفتم فیفا، باشگاه ها را یک نهاد، بیزینس و حرفه می داند. مگر وظیفه نیروی انتظامی، تیمداری است؟ اینکه بین انحلال و انتقال باشگاه حرف باشد، پاسخگو هستم، اما دستورالعمل، انحلال باشگاه ها بود و دستورالعمل درستی بوده، هست و در آینده هم درست است. پس صباباتری نمی تواند پول وزارت دفاع را خرج فوتبال کند. نیروی دریایی ارتش با تمام سابقه در ملوان، نمی تواند این کار را بکند. از ملوان در اجلاسی تجلیل شد، چون اسپانسر کشتی رانی در ملوان شد و از پول اسپانسری، ملوان به نحو احسن مردمی می شود. چه دلیلی دارد نیروی دریایی، پول به فوتبال بدهد؟ آیا در تامین نیاز ها اتفاق افتاده است؟ چرا پاس از نیروی انتظامی منتزع است. پاسخ نیروی انتظامی این است که وظیفه من تیم داری حرفه ای نیست و دستور از بالا آمد که انجام بدهیم و ما هم انجام دادیم. 

لیجار: سالیان زیادی در استقلال و پاس با مرحوم منصور پورحیدری همکاری کردید. شخصیت آن مرحوم را تعریف کنید؟

مثل پورحیدری عاشق باشگاه و عاشق عملکرد دیگر پیدا نمی کنیم. یک خاطره بگویم، پزشک مرحوم گفت یک هفته بیشتر پورحیدری در قید حیات نیست. تمام دوستان از جمله غفوری فر که رییس مجمع بود و اعضای هییت مدیره را نزدیک بیمارستان دعوت کردیم، آقای حسن خمینی هم آمد. دور هم جمع بودیم و در آنجا به اخوی زنگ زدم و از آمریکا آمد. اخوی منصور پورحیدری چیزی گفت که فراموش نشدنی است. حاضرم این فیلم را بخرم و به صدا و سیما بدهم تا برای جوانان پخش کند. اخوی منصور گفت پدر و مادرم فیودال و از ثروتمندان اراک بودند و تنها کسی که از خانواده ما به سوید نیامد به علت فوتبال منصور بود. بنده دکترا گرفتم و به آمریکا رفتم و بهترین زندگی را برای خودم درست کردم و استاد بازنشسته دانشگاه هستم. همه فکر می کردیم که منصور به خودش ظلم کرده است، ایران مانده و ما رفتیم. حالا می بینم ما به خودمان ظلم کردیم. عملکرد منصور پورحیدری، روحیات اخلاقی، منش پهلوانی باعث شده بود آن جمعیت انبوه در زمان زندگی و آخرین نفس های پورحیدری قدر او را بدانند و دور او جمع شوند. منصور پورحیدری در فوتبال کشور استثنا بود، ثروت پدری اش را صرف حفظ باشگاه کرد. منصور پدر معنوی باشگاه استقلال است. در خصوص درخواست ملی شدن باشگاه رفتیم، قصد انحلال پرسپولیس و استقلال را داشتند. منصور و عنایت عاطفی دو فردی بودند که برای باشگاه استقلال تلاش زیادی کردند و تحویل ما دادند. مثل منصور پورحیدری در آینده فوتبال کشور هم به نظرم نمی آید. آن مرحوم عاشق، صادق، با محبت و مودب بود. در تمام جلسات سخت و آسان یک کلمه حرف خلاف اخلاق از دهان منصور پورحیدری خارج نمی شد.

لیجار: حقیقت دارد منصور پورحیدری در پاس همدان اذیت شد. مثلاً حنیف عمران زاده می گفت موتور را از طریق آسانسور به داخل اتقش در هتل برده است؟ راستی مرحوم پورحیدری اهل شوخی بودند؟

خیر؛ منصور سطح خودش را رعایت می کرد. در جایگاه مدیریتی شوخی می کرد و با اخلاق بود، ولی خالی بندی عمران زاده را خیلی جدی نگیرید.

لیجار: فردی مثل همایون شاهرخی در پاس حضور داشت و شاگردان بزرگی را تربیت کرد اما الان می بینیم خیلی از شاگرداش که به سن شاهرخی رسیدند رفتارهای جالبی در برنامه های دعوتی صدا و سیما ندارند…

متاسفم. متاسفانه صدا و سیما باید خیلی دقت کند و لیستی از کارشناسان خود داشته باشد. جذب مخاطب به هر قیمت مصلحت نیست. اگر حرمت ها حفظ نشود، حرمت آیندگان هم حفظ نمی شود. حفظ حرمت پیشکسوتان از واجبات است.

لیجار: گفته بودید کمک فکری به علی خطیر مدیرعامل و جواد نکونام سرمربی استقلال می کنید ولی اختلاف این دو شخص هنوز پابرجا مانده است…

با جواد نکونام ارتباط دارم و پیش آمده که دو ساعت پیش من بوده است. اختلافات اینها دو عامل دارند. یکی آدم بالاسر ندارند و کسی نیست که این ها را راهنمایی کند و دوم اینکه گوش به افرادی می دهند که منافع در باشگاه دارند. تشخیص درست بدهید و ساختار را رعایت کنید. اگر ساختار رعایت شود، مدیرعامل منتخب هییت مدیره و هییت مدیره منتخب مجمع است. ما دو سازمان بالادستی داریم که اگر قوی عمل کنند مدیرعامل براساس چارچوب خود عمل کند و سرمربی هم منتخب مدیرعامل و مصوبه هییت مدیره است و به درستی عمل می کند. هر کسی از موضع مردم نباید حرف بزند. خواسته ای دارید و تمام سرمربیان می گویند بهترین بازیکن را می خواهیم. خواست غیرمنطقی نیست. هر باشگاهی هم اختیار خود را تعیین می کند. باید به مدیریت بالادستی وصل باشند. از افراد فرصت طلب جدا شوند، چون اخبار غلط می دهند و تحریف می کنند. مایه تاسف است ما یک رقیب سنتی داریم. در مقطعی که صحبت می کنیم استقلال از رقیب سنتی خودش جلو است. الان بهترین زمان لذت بردن هواداران باشد، دوران عروسی شان باشد اما دوران غم شان است. فوتبالی که برای لذت نباشد برای چیست؟ الان عملکرد آقایان باعث شده که مردم حساس و ناراحت شوند و دلهره دارند. اول فصل هم چنین بود که چرا بازیکن نداریم و در نیم فصل استقلال قهرمان شد. اراده باید باشد تا خودشان را فدای تیم کنند نه اینکه تیم را فدای خودشان کنند. پورحیدری خودش را فدای تیم می کرد. منصور پورحیدری در زمانی که تیم نتیجه نمی گرفت آدم هایی را معرفی می کرد که کنارش بگذاریم و فرد دیگری جای او را بگیرد چون در تیم تحول ایجاد شود. 

لیجار: یک بار هم در صفحه اینستاگرام شما انتقادی از نکونام شد که بلافاصله آن حمایت حذف شد. چه شخصی کار صفحه شما را در فضای مجازی مدیریت می کند؟

دختر خانمی است که کار های فضای مجازی من را انجام می دهد. مطلب را کسی دیگر زده بود و من به این خانم گفتم دعوا ناحق است. ما وارد حریم ناحق نمی شویم. من با علی خطیر نشست و ارتباط مستقیم دارم و با جواد نکونام نشست و ارتباط مستقیم دارم. اگر بخواهم حرفی بزنم، رودررو و بدون رودربایستی منتقل می کنم.