خرید تتر از صرافی خارجی

خرید تتر از صرافی های خارجی برای کاربران ایرانی، متاسفانه یک مسیر پر از چالش و ریسک است. به دلیل تحریم های بین المللی، اکثر صرافی های بزرگ و معتبر دنیا خدمات مستقیم به کاربران ایرانی ارائه نمی دهند و تلاش برای دور زدن این محدودیت ها می تواند به مسدود شدن حساب و از دست رفتن دارایی های شما منجر شود. با این حال، اگر قصد دارید وارد این گود شوید، باید با چشمانی کاملاً باز و آگاهی از تمام جوانب خطرناک قدم بردارید.

تتر (USDT)، که به آن دلار دیجیتال هم می گویند، نقش مهمی توی بازار ارزهای دیجیتال بازی می کند. توی این دنیای پر از نوسان، تتر مثل یک لنگر ثبات عمل می کند، چون قیمتش همیشه تقریباً ثابت و معادل یک دلار آمریکاست. همین ثبات قیمتی باعث شده تا خیلی ها برای حفظ ارزش سرمایه شون یا برای انجام معاملات سریع و امن، سراغ تتر بروند.

اما داستان برای ما ایرانی ها یکم فرق می کند. جذابیت صرافی های خارجی با تنوع بالای ارزها، نقدینگی زیاد و امکانات پیشرفته، همیشه وسوسه کننده بوده. از آن طرف، سایه سنگین تحریم ها، دست و پای ما را حسابی بسته است. این مقاله می خواهد یک راهنمای کامل و بی پرده باشد تا اگر به فکر خرید تتر از صرافی خارجی افتادید، بدانید چه چالش هایی در کمین است و چطور با کمترین ریسک ممکن (البته با پذیرش ریسک های ذاتی) در این مسیر قدم بردارید. یا شاید هم به این نتیجه برسید که صرافی های داخلی، با وجود محدودیت هایشان، گزینه امن تری هستند.

تتر (USDT) چیست و چرا محبوب است؟

بیایید از اول شروع کنیم. اصلاً این تتر که همه جا اسمش هست، چیست و چرا این قدر طرفدار دارد؟

تتر (USDT) چیست؟

تتر (USDT) را می توانیم به عنوان «استیبل کوین» یا «ارز پایدار» معرفی کنیم. فکر کنید توی یک دریای طوفانی هستید که همه چیز هی بالا و پایین می رود؛ تتر اینجا نقش یک قایق نجات را بازی می کند. ایده اصلی این است که قیمت تتر همیشه معادل یک دلار آمریکا باشد (نسبت 1:1). یعنی هر یک واحد تتر، تقریباً برابر با یک دلار است. این ویژگی باعث می شود که سرمایه گذاران و معامله گرها بتوانند در زمان نوسانات شدید بازار ارزهای دیجیتال، سرمایه شان را موقتاً به تتر تبدیل کنند تا از ضرر و زیان بیشتر در امان بمانند.

تتر در سال 2014 توسط شرکت Tether Limited معرفی شد و قرار بود یک پل ارتباطی بین دنیای ارزهای فیات (مثل دلار و یورو) و دنیای پرشتاب ارزهای دیجیتال باشد. این طوری معامله گرها می توانند بدون دردسرهای بانک های سنتی، با سرعت و هزینه کم، ارزش دلاری را در بلاکچین جابه جا کنند.

کاربردهای اصلی تتر

حالا که می دانیم تتر چیست، ببینیم به چه دردمان می خورد و چرا این قدر کاربرد دارد:

• ذخیره ارزش و محافظت در برابر نوسانات: این مهم ترین کاربرد تتر است. وقتی بازار بیت کوین یا اتریوم حسابی نوسانی می شود و قیمت ها مثل یک ترن هوایی بالا و پایین می روند، خیلی ها ترجیح می دهند دارایی شان را موقتاً به تتر تبدیل کنند تا از آسیب نوسانات در امان بمانند. انگار که سرمایه تان را پارک کرده اید تا اوضاع آرام شود.
• انتقال سریع و ارزان پول بین المللی: فکر کنید می خواهید پول به یک دوست یا عضو خانواده در کشور دیگری بفرستید. روش های سنتی بانکی هم کند هستند و هم کارمزد بالایی دارند. با تتر می توانید در عرض چند دقیقه و با کارمزد پایین، هر مقدار پول را به هر جای دنیا بفرستید.
• ابزاری برای معامله گران: معامله گرهای حرفه ای از تتر برای ورود و خروج سریع از موقعیت های معاملاتی استفاده می کنند. مثلاً وقتی یک ارز دیجیتال را می فروشند و نمی خواهند بلافاصله ارز دیگری بخرند، آن را به تتر تبدیل می کنند تا در فرصت مناسب دوباره وارد بازار شوند.

پشتوانه تتر و شفافیت آن

شرکت تتر همیشه ادعا کرده که هر واحد تتر (USDT) با یک دلار آمریکا به صورت 1:1 پشتیبانی می شود. یعنی برای هر تتری که در بازار وجود دارد، یک دلار واقعی در حساب های شرکت تتر نگهداری می شود. این ادعا قرار است اعتماد کاربران را جلب کند و ثبات قیمت تتر را تضمین کند.

با این حال، راستش را بخواهید، شفافیت پشتوانه تتر همیشه مورد بحث و جدل بوده است. منتقدان می گویند تتر به اندازه کافی شفاف نیست و ممکن است تمام ذخایرش به صورت دلار نقد نباشد، بلکه شامل اوراق تجاری یا سایر دارایی ها باشد. با وجود این بحث ها، تتر همچنان یکی از پرکاربردترین و نقدشونده ترین استیبل کوین ها در بازار است.

مزایای تتر، مثل سرعت بالا در تراکنش ها، کارمزد نسبتاً پایین (بسته به شبکه) و نقدینگی فوق العاده بالا، آن را به ابزاری حیاتی در اکوسیستم کریپتو تبدیل کرده است. اما معایبی هم دارد، از جمله ریسک متمرکز بودن (یک شرکت آن را کنترل می کند) و همین بحث های همیشگی درباره شفافیت ذخایرش.

چالش ها و ریسک های خرید تتر از صرافی های خارجی برای ایرانیان

خب، می رسیم به بخش حساس ماجرا. اگر ایرانی هستید و به فکر خرید تتر از صرافی خارجی افتاده اید، باید بدانید که این مسیر پر از دست انداز و چاله است. بیایید با هم ببینیم این چالش ها دقیقاً چیستند.

تحریم های بین المللی و محدودیت ها

مهم ترین و بزرگترین مانع بر سر راه ما ایرانی ها، تحریم های بین المللی است. اکثر صرافی های بزرگ و معتبر دنیا، مثل بایننس (Binance)، کوکوین (KuCoin) (در گذشته)، کراکن (Kraken) و بقیه، به صورت صریح اعلام کرده اند که به کاربران ساکن ایران یا با ملیت ایرانی خدماتی ارائه نمی دهند. این یعنی اگر با هویت ایرانی در این صرافی ها ثبت نام کنید، حساب شما به احتمال زیاد مسدود می شود و دارایی هایتان هم بلوکه خواهد شد.

این قضیه شوخی بردار نیست؛ صرافی ها قوانین سفت و سختی دارند که باید رعایت کنند تا خودشان دچار مشکلات قانونی نشوند. پس اگر یک روز دیدید حساب تان قفل شده و نمی توانید به پولتان دسترسی داشته باشید، نباید تعجب کنید. این اتفاق برای خیلی از ایرانی ها افتاده و متأسفانه راه بازگشتی هم ندارد.

احراز هویت (KYC) و مشکلات آن

یکی دیگر از مراحل اجباری در صرافی های خارجی، احراز هویت یا KYC (Know Your Customer) است. این فرآیند برای جلوگیری از پولشویی و فعالیت های غیرقانونی طراحی شده است. در KYC، صرافی از شما مدارک شناسایی معتبر (مثل پاسپورت، گواهینامه رانندگی یا کارت ملی) و حتی مدارک تأیید آدرس (مثل قبض برق یا آب) می خواهد. مشکل اینجاست که مدارک شناسایی ایرانی برای اکثر صرافی های خارجی قابل قبول نیست.

حالا بعضی ها به فکر استفاده از مدارک جعلی یا هویت افراد دیگر می افتند که این کار خودش یک ریسک بزرگ و غیرقانونی است. اگر صرافی متوجه شود که از مدارک جعلی استفاده کرده اید، علاوه بر مسدود کردن حساب، ممکن است شما را به مراجع قانونی هم معرفی کند. پس، با این جور کارها، خودتان را درگیر دردسرهای بزرگتری نکنید.

استفاده از VPN و سرور مجازی (VPS)

خیلی ها برای دور زدن تحریم ها و پنهان کردن موقعیت مکانی شان، از VPN یا سرور مجازی (VPS) استفاده می کنند. اما این کار هم قلق خاص خودش را دارد و بدون ریسک نیست. صرافی ها سیستم های هوشمندی برای شناسایی IP های مشکوک دارند. اگر شما یک روز با IP ایران وارد شوید، روز بعد با IP آلمان و هفته بعد با IP کانادا، این تغییرات زیاد می تواند باعث شناسایی و مسدود شدن حساب شما شود.

برای همین، اگر مجبور به استفاده از VPN/VPS هستید، حتماً باید یک سرویس معتبر و ترجیحاً اختصاصی انتخاب کنید که IP ثابت و تمیز داشته باشد. همچنین، همیشه از یک کشور ثابت وارد شوید و به هیچ وجه IP خود را تغییر ندهید. حتی یک لحظه قطع شدن VPN و اتصال با IP ایران می تواند دردسرساز شود.

روش های واریز و برداشت برای ایرانیان

حالا فرض کنید از همه این فیلترها رد شدید و یک حساب توی یک صرافی خارجی باز کردید. مشکل بعدی این است که صرافی های خارجی از ریال ایران پشتیبانی نمی کنند. شما نمی توانید با کارت بانکی ریالی تان پول واریز کنید.

پس مجبورید از ارزهای واسط استفاده کنید. مثلاً باید اول در یک صرافی ایرانی، بیت کوین یا اتریوم بخرید، بعد آن را به صرافی خارجی منتقل کنید و آنجا به تتر تبدیل کنید. همین فرآیند خودش کلی کارمزد و دردسر دارد. تازه برای برداشت هم داستان همین است. گاهی اوقات هم برخی افراد سراغ واسطه های ارزی یا صرافی های P2P (همتا به همتا) غیرمعتبر می روند که متأسفانه بستر مناسبی برای کلاهبرداری است. پس در انتخاب واسطه و روش واریز و برداشت، باید حسابی حواستان جمع باشد و اگر دیدید موضوعی بوی کلاهبرداری می دهد، فوری از آن دوری کنید.

روش های احتمالی (و پر ریسک) خرید تتر از صرافی های خارجی

با وجود تمام چالش هایی که گفتیم، بعضی از کاربران ایرانی باز هم اصرار دارند که خرید تتر از صرافی خارجی را تجربه کنند. راستش را بخواهید، روش های کاملاً امن و بی دردسر وجود ندارد و هر کدام از این راه ها، با ریسک های خودش همراه است. اما بیایید به چند روش که ممکن است به ذهن تان برسد، نگاهی بیندازیم و خطراتشان را هم گوشزد کنیم.

استفاده از حساب های بانکی/پرداخت خارجی (برای افراد دارای شرایط)

این روش، شاید تنها راهی باشد که ریسک تحریم را به حداقل می رساند، البته اگر شرایطش را داشته باشید. اگر یک حساب بانکی معتبر در خارج از کشور دارید (مثلاً در ترکیه، امارات، یا هر کشور دیگری که تحریم نیست) و می توانید به آن دسترسی داشته باشید، می توانید به طور مستقیم با ارز فیات (مثل دلار یا یورو) به صرافی خارجی پول واریز کنید و تتر بخرید. داشتن کارت های اعتباری بین المللی مثل ویزا یا مسترکارت هم در این زمینه کمک می کند.

اما این روش برای همه مقدور نیست و فقط برای آن دسته از ایرانیان است که اقامت یا تابعیت کشور دیگری را دارند یا به هر دلیلی حساب بانکی خارجی فعال دارند. حتی در این حالت هم باید از نظر قوانین مالیاتی و گزارش دهی کشور مورد نظر، حواستان جمع باشد.

خرید با استفاده از ارزهای دیجیتال دیگر

این یکی از رایج ترین روش ها برای ایرانیان است که البته ریسک های خودش را دارد. مراحلش این طوری است:

1. خرید رمزارز از صرافی داخلی: اول از همه، باید در یک صرافی ارز دیجیتال معتبر ایرانی (که از ریال پشتیبانی می کند) ثبت نام و احراز هویت کنید. بعد با پول ریالی خودتان، یک رمزارز پایه مثل بیت کوین (BTC) یا اتریوم (ETH) بخرید.
2. انتقال به صرافی خارجی: حالا باید بیت کوین یا اتریومی که خریده اید را به کیف پولتان در صرافی خارجی مورد نظرتان منتقل کنید. اینجا باید حسابی احتیاط کنید! حتماً از VPN یا VPS ثابت و معتبر استفاده کنید و هرگز با IP ایران وارد نشوید. همچنین، کارمزد انتقال و زمان تایید تراکنش ها را هم در نظر بگیرید.
3. تبدیل به تتر در صرافی خارجی: وقتی رمزارزتان به صرافی خارجی رسید، می توانید آن را به راحتی به تتر (USDT) تبدیل کنید.

این روش مزیت تنوع بیشتر در معاملات را می دهد، اما معایبی هم دارد: کارمزد دوگانه (یک بار در صرافی داخلی، یک بار برای انتقال، و یک بار برای تبدیل در صرافی خارجی)، ریسک مسدود شدن حساب در صرافی خارجی، و نیاز به رعایت دقیق پروتکل های امنیتی برای VPN/VPS.

استفاده از خدمات واسطه های ارزی (با احتیاط فراوان)

بعضی از افراد یا شرکت ها به عنوان واسطه ارزی فعالیت می کنند. این واسطه ها ادعا می کنند که می توانند برای شما از صرافی های خارجی تتر بخرند یا پولتان را به خارج از کشور منتقل کنند. سازوکارشان این طوری است که شما پول ریالی را به حساب آن ها واریز می کنید و آن ها هم معادل تتر را به کیف پول شما در صرافی خارجی (یا حتی کیف پول شخصی تان) واریز می کنند.

اما اینجا یک پرچم قرمز بزرگ وجود دارد: بازار واسطه ها، پر از کلاهبردار است. خیلی راحت ممکن است پولتان را به کسی بدهید و دیگر هیچ وقت نه از پول خبری شود و نه از تتر. اگر هم واسطه ای پیدا کردید که به نظر معتبر می رسد، باز هم باید حسابی مراقب باشید. حتماً سوابقش را چک کنید، از افراد معتمد سوال بپرسید و هیچ وقت با مبالغ بالا شروع نکنید. این روش را فقط در صورت ناچاری و با پذیرش ریسک بسیار بالا توصیه می کنیم.

صرافی های خارجی که ممکن است KYC کمتری داشته باشند یا ریسک پذیری بیشتری نشان دهند (با هشدار شدید)

در گذشته، برخی صرافی های کوچک تر یا جدیدتر وجود داشتند که قوانین KYC (احراز هویت) سختگیرانه ای نداشتند یا به نوعی، چشمشان را روی ملیت کاربران می بستند. این صرافی ها ممکن بود اجازه دهند با حداقل احراز هویت (مثلاً فقط با ایمیل) معامله کنید، اما معمولاً سقف برداشت روزانه شان خیلی پایین بود.

هشدار جدی: معرفی این صرافی ها بسیار خطرناک است، چون اولاً قوانینشان دائم در حال تغییر است و ممکن است فردا سخت گیرانه شوند. ثانیاً، امنیت آن ها معمولاً پایین تر از صرافی های بزرگ است و احتمال هک شدن یا از دست رفتن سرمایه شما بیشتر است. ثالثاً، این صرافی ها ممکن است در لیست سیاه قرار بگیرند و دارایی شما بلوکه شود. پس، اگر نام چنین صرافی هایی را شنیدید، با احتیاط شدید با آن ها برخورد کنید و به هیچ وجه مبالغ زیادی را در آن ها نگهداری نکنید.

مقایسه صرافی های داخلی و خارجی برای خرید تتر (برای ایرانیان)

حالا که با چالش ها و روش های پرریسک خرید تتر از صرافی های خارجی آشنا شدید، بیایید یک مقایسه کوچک بین صرافی های داخلی و خارجی انجام دهیم تا انتخاب برایتان روشن تر شود.

صرافی های داخلی (مزایا و معایب)

صرافی های داخلی، با وجود محدودیت ها، برای اکثر کاربران ایرانی گزینه امن تری هستند. مزایا و معایبشان را ببینید:

• مزایا:
  • پشتیبانی از ریال: می توانید مستقیماً با پول خودتان (ریال) تتر بخرید یا بفروشید و نیاز به ارز واسط ندارید.
  • احراز هویت آسان تر: فرآیند احراز هویت با مدارک ایرانی (کارت ملی، شماره شبا) انجام می شود و دردسر کمتری دارد.
  • پشتیبانی فارسی: اگر مشکلی پیش بیاید، می توانید با پشتیبانی فارسی زبان ارتباط برقرار کنید.
  • عدم نگرانی از تحریم: دارایی های شما در معرض خطر بلوکه شدن به دلیل تحریم ها نیست.
• معایب:
  • کارمزد احتمالی بالاتر: ممکن است در برخی موارد، کارمزد خرید و فروش در صرافی های داخلی کمی بالاتر باشد.
  • نقدینگی کمتر: در برخی جفت ارزها، نقدینگی کمتر از صرافی های بین المللی است که ممکن است روی قیمت نهایی تاثیر بگذارد.
  • تنوع رمزارز محدودتر: معمولاً تعداد رمزارزهای قابل معامله در صرافی های داخلی کمتر از صرافی های خارجی است.
  • امکانات معاملاتی ساده تر: صرافی های داخلی معمولاً امکانات معاملاتی پیشرفته (مثل معاملات مارجین یا فیوچرز) را ارائه نمی دهند یا محدودتر هستند.

صرافی های خارجی (مزایا و معایب برای کاربران ایرانی)

با فرض اینکه بتوانید به نحوی و با پذیرش ریسک های بالا در یک صرافی خارجی حساب باز کنید، این ها مزایا و معایب آن برای شما خواهند بود:

• مزایا (تئوری):
  • نقدینگی بالا: حجم معاملات بسیار زیاد است و می توانید هر مقدار تتر را به سرعت و با قیمت مناسب بخرید یا بفروشید.
  • تنوع رمزارزها: به صدها و حتی هزاران رمزارز دسترسی دارید که در صرافی های داخلی موجود نیستند.
  • امکانات معاملاتی پیشرفته: ابزارهای پیشرفته ای مثل معاملات آتی (فیوچرز) یا مارجین تریدینگ در دسترس هستند.
• معایب (واقعی و بسیار مهم):
  • ریسک بلوکه شدن حساب: مهم ترین و جدی ترین ریسک، مسدود شدن حساب و از دست رفتن کامل دارایی است.
  • مشکلات احراز هویت: تقریباً غیرممکن است که با مدارک ایرانی احراز هویت کنید و روش های جایگزین هم پرریسک هستند.
  • عدم پشتیبانی از ریال: نمی توانید مستقیماً با ریال کار کنید و مجبور به استفاده از واسطه یا ارز دیجیتال واسط هستید.
  • نیاز به VPN/VPS ثابت: برای پنهان کردن IP خود، نیاز به ابزارهای خاص و پایداری دارید که خودشان ریسک دارند.
  • مشکلات پشتیبانی: در صورت بروز مشکل، ارتباط با پشتیبانی خارجی و توضیح وضعیت برای آن ها دشوار است.

جدولی مقایسه ای جامع

برای اینکه بهتر تصمیم بگیرید، این جدول یک دید کلی به شما می دهد:

عامل مقایسه	صرافی های داخلی (برای ایرانیان)	صرافی های خارجی (برای ایرانیان)
احراز هویت	آسان با مدارک ایرانی	بسیار دشوار، نیاز به مدارک خارجی یا دور زدن پرریسک
پشتیبانی ریالی	دارد	ندارد، نیاز به واسطه یا تبدیل به رمزارز
تنوع رمزارز	محدودتر	بسیار گسترده (در صورت دسترسی)
کارمزد	معمولاً کمی بالاتر	معمولاً پایین تر (در صورت دسترسی)
امنیت	بدون ریسک تحریم، امنیت پلتفرم مهم است	ریسک بلوکه شدن دارایی به دلیل تحریم بالا
ریسک تحریم	صفر	بسیار بالا
دسترسی به امکانات پیشرفته	محدود	بسیار گسترده (در صورت دسترسی)
پشتیبانی زبان فارسی	دارد	ندارد

نتیجه ای که از این مقایسه می شود گرفت، این است که صرافی های داخلی، با همه محدودیت هایشان، مسیر امن تر و کم دردسرتری برای خرید تتر هستند. اگر هم اصرار به استفاده از صرافی خارجی دارید، باید با پذیرش همه این ریسک ها و احتیاط فراوان قدم بردارید.

نکات مهم و توصیه های امنیتی برای خرید تتر

چه از صرافی داخلی تتر می خرید، چه با هزار و یک ریسک از صرافی خارجی، یک سری نکات هستند که باید حسابی حواستان بهشان باشد تا سرمایه تان به باد نرود. این ها توصیه های امنیتی هستند که مثل نان شب واجب اند.

انتخاب شبکه تتر مناسب (ERC-20, TRC-20, BEP-20, Polygon)

تتر مثل یک اسکناس است که روی شبکه های مختلف بلاکچین (مثل اتریوم، ترون، بایننس اسمارت چین یا پالیگان) چاپ می شود. هر کدام از این شبکه ها ویژگی های خاص خودشان را دارند:

• ERC-20 (شبکه اتریوم): این شبکه قدیمی تر و امن تر است، اما معمولاً کارمزد بالاتری دارد و سرعت تراکنش ها هم کمتر است. کارمزدها با ETH پرداخت می شوند.
• TRC-20 (شبکه ترون): این شبکه به خاطر کارمزد خیلی پایین (تقریباً نزدیک به صفر) و سرعت بالای تراکنش ها، بین کاربران ایرانی و جهانی حسابی محبوب شده است. کارمزدها با TRX پرداخت می شوند.
• BEP-20 (شبکه بایننس اسمارت چین): این شبکه هم کارمزد کمی دارد و سرعتش هم خوب است. برای کسانی که در اکوسیستم بایننس فعالیت می کنند، گزینه مناسبی است. کارمزدها با BNB پرداخت می شوند.
• Polygon (شبکه پالیگان): این شبکه هم اخیراً محبوب شده و کارمزدهای بسیار پایین و سرعت بالایی دارد، شبیه به TRC-20.

نکته حیاتی: وقتی می خواهید تتر را از یک جا به جای دیگر منتقل کنید (مثلاً از صرافی به کیف پول یا بین دو صرافی)، حتماً باید شبکه مبدأ و مقصد یکسان باشد. اگر تتر ERC-20 را به آدرس TRC-20 بفرستید، دارایی تان برای همیشه از دست می رود و راه برگشتی هم ندارد! پس، دو سه بار چک کنید.

نگهداری تتر در کیف پول های امن

بعد از اینکه تتر را خریدید، نباید آن را برای مدت طولانی در صرافی نگه دارید، مخصوصاً اگر صرافی خارجی باشد. بهترین کار این است که تترهایتان را به یک کیف پول امن منتقل کنید. کیف پول ها انواع مختلفی دارند:

• کیف پول های سخت افزاری (Hardware Wallets): مثل لجر (Ledger) یا ترزور (Trezor). این ها امن ترین گزینه ها هستند، چون کلید خصوصی شما را به صورت آفلاین نگه می دارند. برای مبالغ بالا، حتماً از این کیف پول ها استفاده کنید.
• کیف پول های نرم افزاری (Software Wallets): مثل تراست ولت (Trust Wallet)، متامسک (MetaMask) یا اتمیک ولت (Atomic Wallet). این ها اپلیکیشن هایی هستند که روی گوشی یا کامپیوترتان نصب می شوند. کار با آن ها راحت تر است اما چون به اینترنت وصل هستند، کمی آسیب پذیرترند.
• کیف پول های تحت وب (Web Wallets): این ها معمولاً همان کیف پول های درون صرافی ها هستند یا پلتفرم های آنلاینی که به اینترنت وصلند. کمترین امنیت را دارند و توصیه نمی شود برای نگهداری طولانی مدت استفاده شوند.

توصیه های امنیتی:

• همیشه کلید خصوصی یا عبارات بازیابی (Seed Phrase) کیف پولتان را در یک جای امن و آفلاین (روی کاغذ) یادداشت کنید و هرگز آن را با کسی به اشتراک نگذارید.
• از تایید دو مرحله ای (2FA) برای همه حساب هایتان (صرافی، ایمیل) استفاده کنید.
• هرگز روی لینک های مشکوک کلیک نکنید و مراقب حملات فیشینگ باشید.

بررسی قیمت لحظه ای و کارمزدها

قبل از خرید یا فروش تتر، همیشه قیمت لحظه ای آن را در چند صرافی مختلف چک کنید تا بهترین قیمت را پیدا کنید. قیمت تتر در ایران، تحت تاثیر قیمت دلار آزاد است و ممکن است با نرخ دلار جهانی کمی تفاوت داشته باشد.

همچنین، به کارمزدها هم حسابی دقت کنید. هر تراکنش (خرید، فروش، انتقال) در صرافی ها و شبکه های بلاکچین، کارمزدی دارد. این کارمزدها می توانند تفاوت زیادی در سود نهایی شما ایجاد کنند. مثلاً کارمزد انتقال تتر ERC-20 بسیار بیشتر از TRC-20 است. پس، با آگاهی کامل از کارمزدها، بهترین شبکه و بهترین زمان را برای معامله انتخاب کنید.

احتیاط در برابر کلاهبرداری ها

بازار ارزهای دیجیتال، متاسفانه پاتوق کلاهبردارها هم هست. باید حسابی حواستان جمع باشد تا طعمه نشوید:

• پروژه های پانزی و وعده های سود غیرواقعی: اگر کسی وعده سودهای تضمینی و نجومی داد، بدون شک کلاهبردار است. هیچ سرمایه گذاری بدون ریسک نیست و سودهای غیرواقعی، فقط دروغ هستند.
• سایت های فیشینگ و جعلی: همیشه آدرس سایت صرافی یا کیف پولتان را از طریق لینک های معتبر یا تایپ مستقیم در مرورگر وارد کنید. کلاهبردارها سایت های مشابه می سازند تا اطلاعات شما را بدزدند.
• افراد ناشناس در شبکه های اجتماعی: هرگز به افراد ناشناس که پیشنهادهای وسوسه انگیز می دهند اعتماد نکنید. خیلی از کلاهبرداری ها از همین طریق شروع می شوند.

همیشه تحقیق کنید، سوال بپرسید و به هیچ چیز به راحتی اعتماد نکنید. پول شما، مسئولیت شماست!

نتیجه گیری

خب، رسیدیم به انتهای ماجرا. همان طور که حسابی درباره اش حرف زدیم، خرید تتر از صرافی خارجی برای ما ایرانی ها مثل راه رفتن روی لبه تیغ است. تحریم های بین المللی، فرآیندهای پیچیده احراز هویت، و دردسرهای استفاده از VPN یا واسطه ها، همگی این مسیر را به یک جاده پر خطر تبدیل کرده اند که می تواند سرمایه تان را به باد بدهد.

با همه این اوصاف، اگر اصرار به ورود به این بازار دارید و می خواهید از صرافی های خارجی استفاده کنید، باید با آگاهی کامل از تمامی ریسک ها و پذیرش مسئولیت کامل تصمیم تان، قدم بردارید. استفاده از یک VPN/VPS ثابت و مطمئن، انتقال رمزارزهای دیگر به جای پول فیات، و نگهداری دارایی ها در کیف پول های امن شخصی، از جمله حداقل کارهایی است که باید برای کاهش خطرات انجام دهید. یادتان باشد، همیشه این امکان وجود دارد که حساب تان مسدود شود و دارایی هایتان بلوکه گردد.

در نهایت، برای اکثر کاربران ایرانی، صرافی های داخلی، با وجود محدودیت ها و گاهی کارمزدهای بالاتر، گزینه به مراتب امن تر و کم دردسرتری برای خرید و فروش تتر هستند. در صرافی های داخلی، حداقل دغدغه ای بابت تحریم ها و بلوکه شدن حساب ندارید و می توانید با خیال راحت تری معامله کنید. انتخاب با شماست، اما با اطلاعات کامل و چشمانی باز قدم بردارید.