توحش دولت آمریکا در موضع عبدالکریم سروش / وقتی قدرت بسیار بود اما حق شناسی و عدالت نبود، نامش جز «توحش» چیز دیگری نیست

به گزارش خبرگزاری لیجار به نقل از جماران این استاد فلسفه با بیان این که وقتی که قدرت بسیار بود اما حق شناسی و عدالت نبود نامش جز «توحش» چیز دیگری نیست گفت: آمریکا هم نمی تواند به قدرت خودش بنازد؛ چنانکه آقای رئیس جمهور [آمریکا] می نازد و می گوید ما از همه جهان قوی تر هستیم. بله به لحاظ نظامی قوی تر هستند و شکی در این نیست اما قدرت فقط در سرپنجه ها نیست؛ قدرت واقعی در جای دیگر است و اگر آن فرو بریزد این سلاح ها به پشیزی نمی ارزند؛ و جز اینکه یک مجموعه ای را وحشی تر کنند نقش دیگری نخواهند داشت.

  عبدالکریم سروش 26 اسفند 1403 طی سخنانی با موضوع «قرآن قدر و نوروز» با ابراز امیدواری از اینکه وضع روحی و مادی مسلمانان در این ماه بهبود یابد گفت: در همین حال که ما با هم سخن می گوییم همچنان آن غاصبان قصاب به ستاندن جان و ریختن خون فلسطینیان مشغول هستند؛ و ناجوانمردانه عهدشکنی می کنند و پیمان آتش بس را نقض می کنند و دلخواهانه آزادانه و گستاخانه بر هر جا که می خواهند لشکر می کشند و بمباران می کنند و صفحه و صحنه را برای ورود و اشغال خودشان آماده می کنند.

این استاد فلسفه افزود: حتی ما در کشور آمریکا محمود خلیل را داریم که فقط به جرم دفاع از حقوق حقه فلسطینیان اکنون در معرض دیپورت و بیرون رانده شدن است. گرچه وجدان های بیدار در اینجا بسیار هستند اعتراضات به حق صورت گرفته است و ان شاء الله مؤثر و موفق خواهد افتاد؛ و الّا این عملی خواهد شد که می تواند اعمال ناروای دیگر را در پی داشته باشد. بنده خودم همین جا اعلام می کنم اعتراض خودم را نسبت به این عمل ناروا که برای یک حق جو و عدالتخواه فلسطینی پدید آمده است آن هم در کشور آمریکا که همیشه بر خود می بالیده است که مهد آزادی بیان بوده و هست.

وی تأکید کرد: متأسفانه ارزش های دموکراتیکی که ما در این کشورها سراغ داشتیم و می ستودیم و می ستاییم همه در معرض خطر قرار گرفته اند و همه زیر پای قدرت های هوسناک لگدمال می شود. این یکی از بدترین بلاهای روزگار ما است. یعنی آنچه که «تمدن» نامیده می شود متأسفانه می رود که به توحش بدل شود؛ مبادا که چنین شود!

سروش اظهار داشت: وقتی که قدرت بسیار بود اما حق شناسی و عدالت نبود نامش جز «توحش» چیز دیگری نیست. این چیزی است که اکنون در جهان شاهد آن هستیم؛ هر صدای حقی را خاموش می کنند بمباران می کنند خون می ریزند صاحبان حقوق را از میان بر می دارند دهان ها را می بندند از وطن بیرون می کنند عهدشکنی و حق سوزی می کنند و اگر نام اینها «توحش» نیست پس چیست؟ تمدن پیشرفت تکامل انسانیت و حقوق مداری است؟! هیچ کدام اینها نیست.

وی ادامه داد: با کمال تأسف تمدن ها همین طور رو به زوال می رود. تمدن های پیشین هم همین طور رو به زوال رفتند. دوران شکوفایی داشتند و دورانی داشتند که می توان از آنها به عنوان یک دوران خوب و شایسته انسانی نام برد اما به تدریج دچار فریب و افسون قدرت شدند. چند دستگی ها پدید آمد قدرت پرستی ها رشد کرد و انسانیت و عدالت زیر پاها لگدمال شد؛ و رفته رفته زوال تمدن رقم خورد و مُهر خاتمت بر پرونده یک دوران درخشان و طلایی انسانیت زده شد.

این استاد فلسفه یادآور شد: وقتی زوال و سقوط امپراتوری های روم و یونان را مطالعه می کنید چنانکه یکی از مورخان بزرگ انگلیسی به نام آرنولد توینبی در کتاب بزرگ «تاریخ تمدن» آورده است که اینها به مرگ طبیعی نمردند؛ بر خلاف اشپنگلر آلمانی که می گفت تمدن ها مثل درختانی هستند که پیر و پژمرده می شوند و فرو می ریزند و از بین می روند توینبی می گفت اینها به مرگ طبیعی از بین نرفتند؛ چنین سرنوشت محتومی برای تمدن ها نیست اما وقتی ساکنان یک تمدن و حاملان یک فرهنگ قدر او را نشناسند و مخصوصا از نظر او توسعه طلبی و حق ناشناسی پیشه کنند آن گاه رفته رفته ناقوس مرگ آنها به صدا در خواهد آمد.

وی افزود: به هر حال آمریکا هم نمی تواند به قدرت خودش بنازد؛ چنانکه آقای رئیس جمهور [آمریکا] می نازد و می گوید ما از همه جهان قوی تر هستیم. بله به لحاظ نظامی قوی تر هستند و شکی در این نیست اما قدرت فقط در سرپنجه ها نیست؛ قدرت واقعی در جای دیگر است و اگر آن فرو بریزد این سلاح ها به پشیزی نمی ارزند؛ و جز اینکه یک مجموعه ای را وحشی تر کنند نقش دیگری نخواهند داشت.

سروش در پایان گفت: ما جز اینکه تماشاگر و دعاخوان باشیم تذکر بدهیم و در حد خودمان به دیگران بیداری و هوشیاری ببخشیم کار دیگری نمی توانیم انجام بدهیم؛ و همین هم کار کمی نیست. به هر حال هوشیاران و بیداران عالم باید خواب رفتگان را بیدار کنند و از عواقب سوء آنها را بر حذر بدارند.

216216