مهندس بازرگان: خلخالی دلش خوش است که بد و بی راه بگوید/ من نامه ای برای خودداری از اعدام هویدا به دادستانی ننوشتم

به گزارش خبرگزاری لیجار، سحرگاه چهارشنبه 31 اردیبهشت 1359 به حکم صادق خلخالی سرپرست کمیته ی مبارزه با مواد مخدر 30 قاچاقچی عمده ی مواد مخدر در زندان قصر تیرباران شدند. خلخالی در همین روز ضمن بیان جزییاتی درباره ی پرونده ی این اعدامیان به دولت موقت نیز تاخت و تلویحا کشتار کردستان را نتیجه ی سیاست های آن دانست. «سیاست های گام به گام بازرگانی و تساهل و ندانم کاری های او این همه خون از جوانان ارتشی و سپاه پاسدران جاری ساخت، ولی دیگر ما به سیاست های گام به گام تسلیم نخواهیم شد. و تسامح و دموکراسی غربی آن ها را به نابودی می کشایم.»

فردای آن روز (پنج شنبه 1 خرداد 59) خبرنگار کیهان در گفت وگویی با مهندس بازرگان از ایشان درباره ی ادعاهای دیروز خلخالی بر علیه دولت موقت پرسید. بازرگان گفت:

مثلی است در زبان عربی ولی مصطلح در فارسی که می گوید «شرف المکان بالمکین» یعنی شرف و احترام هر جا بسته به این است که چه شخصی در آن جا نشسته باشد. در کلام و صحبت هم باید گفت: «شرف الکلام بالمتکلم» قضاوت مردم نسبت به هر گفتار بر حسب این است که چه شخصی آن را گفته باشد. من تردید دارم که جوابی بدهم… ایشان هر چند روز هوس می کند حرفی راجع به دولت موقت و من بزند. مکرر اصطلاح «جمهوری دموکراتیک اسلامی» را با به عنوان گناه نابخشودنی من عنوان کرده است در حالی که نظر شورای انقلاب و حتی خود امام در روزهای اول چنین بود و جرم نیست. یک وقت نامه ای را پیش می کشد که من به دادستان انقلاب نوشته و دستور خودداری از اعدام هویدا را داده ام در حالی که اگر چنین نامه و دستوری وجود داشت می توانست فتوکپی آن را برای چاپ به روزنامه ها بدهد. جای دیگر علت حضورم را در دادسرای انقلاب به اتفاق دو نفر از آقایان معاونین نخست وزیری را آزاد کردن یکی از بستگانم می داند که در زندان بوده است در حالی که آن شخص محترم در عمرش به زندان نرفته و اصلا اتهامی نداشته است و یا نمونه هایی از این قبیل هستند.

حالا بعد از مدتی به تقلید کسانی که در انتخابات ریاست جمهوری اتهام ما به سیاست لیبرالیستی و گام به گام و سازش کاری را دستاویز کرده و بعدا رسوا شدند، آن را بیرون می آورد بدون آن که اصلا علت این حملات را بداند یا بداند که لیبرالیسم و سیاست گام به گام چیست و چه ارتباطی این جریان ها به کردستان دارد که خود داستان مفصلی است.

گمان نمی کنم که [ایشان از گفتن این حرف ها] قصد خاصی داشته و یا باز هم نقشه ای دشمنان انقلاب راه انداخته باشند. در هر حال دلش خوش است که بد و بی راه بگوید. همان طور که از اعدام و قتل آدمی زاد لذت می برد! … من هم حرفی ندارم که کسی دلش خوش باشد.

25957