پری صابری: دختر زشتی بودم/ فروغ مطیع ترین بازیگری بود که من داشتم

به گزارش خبرگزاری لیجار در شماره تازه ی مجله «اندیشه پویا» (۹۲) گفت وگویی با پری صابری کارگردان فقید تئاتر منتشر شده که برمی گردد به سال ۸۷ وقتی که مریم شبانی دستایر سردبیر این مجله برای دیدار با او به خانه اش در شهرک غرب رفته بود. پری صابری در این گفت وگو از کودکی هایش گفته دوران تحصیلش مهاجرت به فرانسه و ورودش به دنیای سینما سپس هم بازگشت به ایران شروع کار و تجربه ی همکاری با افراد نام داری چون فروغ فرخزاد. بخش های کوتاهی از گفته های پری صابری را در مصاحبه ی یادشده می خوانیم:

همیشه سعی می کردم خودم را مخفی کنم

کودکی من در تهران ساده و آرام گذشت. دختر زشتی بودم؛ چون خیلی لاغر بودم. تصور غالب فامیل این بود که دختر زشتی هستم و حتی گاهی می شنیدم که مادرم می گفت: «چه کسی سراغ او می آید؟» خیلی از این بابت خجالت می کشیدم و همیشه سعی می کردم که خود را مخفی کنم.

کودکی ام در خانه ای گذشت که دورتادور آن اتاق بود و یک حیاط در وسط قرار داشت. همیشه دوست داشتم که چنین خانه ای را تا آخر عمر برای خود داشته باشم…

مهاجرت به فرانسه

پدرم تاجر بود و یک جا بند نمی شد… و برای ادامه تجارت و تجربه ی تازه به فرانسه نقل مکان کرد… از زندگی در فرانسه چیزهای زیادی آموختم… زبان فرانسه بلد نبودم و هیچ چیز نمی فهمیدم. از آن دوران اصلا خاطره ی خوبی ندارم اما همین فشارها باعث شد سختکوش شوم. مجبور بودم ده برابر همکلاسی هایم درس بخوانم تا بتوانم دبیرستان را تمام کنم…

پدرم اصلا راضی نبود و دوست نداشت که سینما بخوانم. اما برخورد تندی نشان نداد… البته آن زمان حتی در فرانسه هم حضور یک زن در امور کارگردانی سینما امری نادر بود و در کلاس فقط دو دختر بودیم.

همکاری با فروغ

جسور و سرکش نبودم اما پدرم همیشه به من می گفت تو سرت را پایین می اندازی و هر کاری که می خواهی انجام می دهی. اهل داد و قال نبودم اما نوعی سرکشی پنهان داشتم. فروغ اما داد و قال داشت و اصلا تحمل بی عدالتی را نداشت. او البته در عین این که در دفاع از خود گستاخ بود مهربان و بخشنده هم بود. وقتی پیشنهاد کرد که در نمایش من بازی کند خیلی تعجب کردم. او شاعری سرشناس بود و من کارگردانی ناشناس. فروغ مطیع ترین بازیگری بود که من داشتم.

۲۵۹