جرج برکلی و معمای درخت در حال سقوط!

فلسفه برای کودک 27؛

صدا یک حس است و زمانی اتفاق می افتد که گوش ما ارتعاشات موجود در هوا را دریافت کند. براین اساس اگر درختی در جنگل بیفتد و کسی آنجا نباشد که صدای سقوطش را بشنود، آیا می توان گفت صدایی تولید شده است؟

خبرگزاری علم و فناوری لیجار، آزاده پورحسینی؛ جرج برکلی مرد باهوشی بود که به چیزهای جالبی فکر می کرد. بیایید در مورد یکی از افکارش که  در مورد سقوط یک درخت در جنگل است. بیشتر بدانیم.

تصور کنید درخت بزرگی در جنگل وجود دارد که به هر علتی سقوط می کند. با این حال کسی آن اطراف نیست تا سقوط درخت را ببیند. جورج برکلی می گوید: «اگر درختی در جنگل بیفتد و کسی آنجا نباشد که صدای سقوطش را بشنود، آیا صدایی می دهد؟»

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

بیشتر بخوانید

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برکلی معتقد بود که اگر کسی آنجا نباشد که صدای افتادن درخت را بشنود، می توانیم بگوییم وقتی می افتد صدایی از آن در نمی آید. او فکر می کرد که صدا چیزی است که ما با گوش خود می شنویم، بنابراین اگر کسی برای شنیدن آن نباشد، صدایی هم وجود ندارد.

صدا یک حس است و زمانی اتفاق می افتد که گوش ما ارتعاشات موجود در هوا را دریافت کند. برکلی فکر می کرد بدون گوش کسی که این ارتعاشات را بگیرد، هیچ صدایی تولید نمی شود.

با این حال همه با برکلی موافق نیستند! برخی از مردم فکر می کنند که حتی اگر کسی برای شنیدن این صوت نباشد، باز هم وقتی درخت می افتد، صدایی در می آید. آنها بر این باورند که صدا بدون توجه به اینکه کسی آنجا باشد که آن را بشنود یا نه اتفاق می افتد.

این ایده پر رمز و راز است! برخی فکر می کنند که در اثر سقوط درخت حتی اگر کسی اطراف نباشد صدا تولید می شود و برخی دیگر با برکلی موافقند که صدا فقط زمانی وجود دارد که کسی باشد که آن را بشنود.

شما چه فکر می کنید؟ آیا اگر کسی اطراف درخت در حال افتادن نباشد باز هم صدایی می دهد؟

فکر کردن به این مسیله جالب است، مگر نه؟ بنابراین دفعه بعد که در جنگل هستید و صدای خش خش باد را در میان برگ درختان می شنوید، رمز و راز سقوط درختی را که جورج برکلی مدت ها پیش به آن فکر کرده بود را به یاد بیاورید!

ایستگاه فکر

اگر همه آدم ها در یک زمان به خواب می رفتند. چه اتفاقی می افتاد؟ آیا زمین ناپدید می شد؟

 

داستان کوتاه

روزی روزگاری کودکی کنجکاو 9 ساله به نام احمد بود.

احمد عاشق کاوش در جهان از طریق حواس پنج گانه اش بود.

او هر روز صبح به صدای جیک جیک پرندگان بیرون پنجره اش گوش می داد و احساس آرامش می کرد.

فعالیت مورد علاقه او پخت و پز در کنار مادربزرگش و استشمام عطر دلپذیری که آشپزخانه را پر می کرد.

در باغ، انگشت هایش را از میان گلبرگ های مخملی گل ها رد می کرد و از نرمی آنها شگفت زده می شد.

طعم توت فرنگی های تازه چیده شده ، موجی از شادی را در دل او بر پا می کرد.

وقتی باران می بارید، احمد روی آب هایی که سطح زمین را پر کرده بود، جست وخیز می کرد و آب خنک را روی پوستش احساس کرد.

او عاشق خواندن داستان های ماجراجویی بود و از طریق تخیل قوی خود، در دنیای شوالیه ها و اژدها غوطه ور می شد.

شب در رختخوابش دراز می کشید و زیر پتوی مورد علاقه اش که بوی بافت خوشی می داد آرام می گرفت.

هر روز که می گذشت، احمد از طریق حواس خود زیبایی های جهان را در آغوش می گرفت و خاطرات ماندگاری پر از شگفتی و شادی خلق می کرد.

احمد گاهی فکر می کرد اگر حواس پنج گانه ما وجود نداشتند. دنیا و هرآنچه در آن است چگونه درک و دانسته می شد؟؟؟